3/5/15

Ιστορίες της Νύχτας

"Τα σημάδια που δεν είδα"


Απόψε θέλω να γράψω για ν' αποδεσμεύσω αναμνήσεις από σένα, θέλω να ξεκλειδώσω το σεντούκι του μυαλού και να σβήσω την κάθε μου σκέψη που σ' ακολουθεί κι ίσως τα καταφέρω. Δεν θα τη μακιγιάρω, δεν θα τη στολίσω, ούτε θα της φορέσω χαμόγελα  όπως κάνω συνήθως, για να παραμένεις πάλι εδώ.
Θέλω ν’ αφήσω την αλήθεια να περπατήσει ξυπόλυτη πάνω στα ερείπια που άφησες, να ματώσω για τελευταία φορά, να νοιώσω το είναι μου να διαλύεται να ταξινομήσω τα γεγονότα, μήπως και πάρω απαντήσεις. Καταλαβαίνω ότι η δική μου εξήγηση δεν είναι αρκετή και δεν μπορεί ν’ αντικαταστήσει τη δική σου, το κάνω όμως για να επιτρέψω
στον εαυτόν μου να  συμφιλιωθεί με τη μάταιη αναζήτηση αιτιών και λόγων.

Απόψε αισθάνομαι περισσότερο αποφασισμένη ν' απεξαρτηθώ από τ' αναπάντητα γιατί και τα ξεφτισμένα ίσως, που η αμάθητη σε υπεκφυγές, συνείδηση μου αδυνατεί
ν' απομακρύνει.
Καθισμένη  σ´ ένα παράθυρο που βλέπει μπροστά στον δρόμο, λίγα μέτρα από το μικρό μας παρκάκι, το χέρι μου αφήνεται στο ταλαιπωρημένο χαρτί και με το μολύβι της ψυχής, οι λέξεις μου καταγράφουν σκέψεις, αισθήματα, γεγονότα και φωτογραφίζουν μνήμες, μέσ' από τη δίχρονη διαδρομή της σχέσης και της αγάπης μας. 
Ακόμα προσπαθώ ν' ανακαλύψω και να μαντέψω, εκείνα τα σημάδια που δεν είδα, 
που δεν αντιλήφθηκα, που μου ξέφυγαν και σ’ απομάκρυναν από μένα. Οι μέρες μας κυλούσαν όμορφα, γεμάτες χαρά, γέλιο, έρωτα, γεμάτες αγάπη. Ένοιωθα ευτυχισμένη, κάθε μέρα γέμιζα την ψυχή μου από εσένα, από εμάς, και για δύο χρόνια ζούσα την απόλυτη ευτυχία.
Το ίδιο νόμιζα και για σένα, έτσι μου έλεγες, έτσι μου έδειχνες τουλάχιστον. 
Όσο κι αν ψάχνω, δεν βρίσκω κάτι, άφηνες μ' επιδέξιο τρόπο να φαίνονται όλα όμορφα 
κι εγώ μες τη μέθη του έρωτα να μην αντιλαμβάνομαι το παραμικρό, απ' τις επικείμενες προθέσεις σου. 
Ήταν ένα βραδάκι, σαν όλα τ' άλλα, δώσαμε ραντεβού μετά τη δουλειά για μια μικρή βόλτα στο γνωστό μας παρκάκι και μετά σπίτι μου, γιατί ήσουν πολύ κουρασμένος, 
μου είχες πει, και δεν είχες διάθεση να δούμε φίλους.
Κι ενώ πάντα με περίμενες, εκείνη τη μέρα νόμιζα πως έφτασα πρώτη, αλλά εσύ, ήδη είχες αργήσει. Δεν ανησύχησα, σε περίμενα. Αντί για σένα όμως, ήρθε ένα γραπτό σου μήνυμα, λιτό, στεγνό, απόμακρο, ξένο, 
"μη με περιμένεις, εδώ τελειώσαμε, αξίζεις πολλά, αλλά δεν γίνεται διαφορετικά, μην ρωτάς γιατί, καλή τύχη"
Ξαφνικά, τα φώτα θάμπωσαν, ο δρόμος ερήμωσε, η φωνή μου τραύλιζε τ' όνομα σου και μονολογούσε απορημένα, γιατί? πνίγηκε μαζί με την ψυχή μου, στ’ αδιέξοδα της θλίψης.
Μάταια περίμενα ν' απαντήσεις στις κλήσεις και στα μηνύματα μου. 
Την επομένη κιόλας άλλαξες αριθμό, μετά έμαθα είχες φύγει μέρες απ’ το σπίτι κι απ’ τη δουλειά. Έτσι, απλά, σε μια μέρα τα τελείωσες όλα, ξαφνικά, μου άδειασες τη ζωή, 
μου πάγωσες αισθήματα, μου θόλωσες εικόνες και μνήμες. 
Χάθηκες χωρίς εξήγηση, χωρίς αντίο. Πήρες μαζί σου τα γιατί και τα διότι και μ' άφησες, σάστισμα, αμηχανία, απορία και στενοχώρια.
Πόσο άδικο για έναν άνθρωπο που σου έδωσε τα πάντα, γιατί σ’ αγάπησε πραγματικά, που ότι έλεγε κι ένοιωθε, το έκανε πράξη, που στην όποια δυσκολία η κατανόηση κι η συνδρομή του ήταν δεδομένη κι όμως, με μια άτολμη πράξη, του χάρισες πικρίες, απορίες κι ασάφειες... 
Οι αναμνήσεις χορεύουν ξανά, στο δρόμο μιας "ριζωμένης" νυχτερινής συνήθειας 
και κάθε φορά γυρεύουν σημάδια για κάποιο τεχνητό ανάχωμα ως άλλοθι, 
από συναισθηματική μου ανάγκη ή από εσωτερική διαπραγμάτευση, δεν ξέρω, 
αλλά έτσι μουδιάζω τον πόνο στ' αναπάντητα γιατί? 
Δεν ξέρω τελικά αν κατορθώσω, να ξεχάσω εσένα με την άδικη συμπεριφορά σου, ή εμένα δεμένη στην εμμονή μιας εξήγησης... απόψε πάντως δεν τα κατάφερα ...  
(...ένα απρόσωπο "αντίο" μέσ' από ένα μήνυμα, ή mail, χωρίς καμιά εξήγηση, είναι άκομψο, άτολμο απαράδεκτο, αλλά δυστυχώς συμβαίνει, στις μέρες μας 
κι έτσι εμπνεύστηκα αυτή την ιστορία. Όμως η ζωή είναι ωραία και προχωράμε παρακάτω...)

photo
"Τα σημάδια που δεν είδα" είναι η δική μου συμμετοχή, στις "Ιστορίες της νύχτας"
που είχε την έμπνευση και την ιδέα η Αριστέα (η ζωή είναι ωραία)
Πατώντας εδώ  θα βρείτε πολλές ακόμα να διαβάσετε!

Σας μεταφέρω ακριβώς τα λόγια της ώστε με σαφήνεια να καταλάβετε περί τίνος πρόκειται!      
"Ιστορίες της Νύχτας.
Ιστορίες του μπαρ, του δρόμου,
της κλίνης,
γεμάτης ή άδειας.
Άφησε τη φαντασία σου να τρέξει.
Και να επιλέξεις.
Κάτι σκοτεινό.
Κάτι παρεΐστικο, κάτι μοναχικό.
Μπορεί πονεμένο.
Κάτι που θέλει να ξημερώσει, που προσμένει.
Κι αν είσαι της Ποίησης και μπορείς
τους στίχους σου με της νύχτας τα πέπλα να τυλίξεις,
πολύ θα το χαρώ να σε διαβάσω."


♥~~~♥~~~~♥~~~~♥~~~~~~~~♥~~~~~~~

<by koko>


45 σχόλια:

  1. Κατερινάκι μου έγραψες αληθινά
    με το χέρι της ψυχής
    Τα αναπάντητα πονούν πιο πολύ!11

    φιλάκι ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελένη μου σ' ευχαριστώ, τα λόγια σου πάντα ουσιαστικά και τρυφερά!
      Να έχεις μια όμορφη βραδιά! Τα φιλιά μου με μια αγκαλιά! :))

      Διαγραφή
  2. Κατερίνα μου ....κάποτε με χώρισαν κι εμένα έτσι απρόσωπα μέσα από ένα μήνυμα ξέρεις.
    Επιβεβαιώνω λοιπόν ότι η ιστορία σου είναι πέρα ως πέρα αληθινή☺

    Αλλά η ζωή είναι όντως Ωραία και προχωράμε παρακάτω!
    Σε ευχαριστώ πολύ μάτια μου !
    Φιλιά!
    χαρούμενη εβδομάδα εύχομαι ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ειλκιρινά πολυ λυπάμαι, που συμβαίνει και σε ανθρώπους που έχουν δώσει τα πάντα, δεν αξίζει αυτή η συμπεριφορά! Κι εγώ Αριστέα μου, από μια πολύ στενή μου φίλη, το έζησα κι επί δύο χρόνια του έγραφε κάθε βράδυ γράμμα... ευτυχώς μετά προχώρησε τη ζωή της, αλλά δεν έμαθε ποτέ τι συνέβη...
      Να είσαι καλά μάτια μου και να έχεις ένα όμορφο ξημέρωμα.
      Φιλιά πολλά με μια δροσερή αγκαλιά!:))

      Διαγραφή
  3. Νομίζω ότι είναι εντελώς απαράδεκτο να χωρίζεις έτσι με κάποιον.
    Σίγουρα δεν αξίζει ούτε την στεναχώρια μας ούτε καν την δεύτερη σκέψη.
    Λυπάμαι πραγματικά για αυτούς πόσο λάθος δρόμο έχουν πάρει;
    Κατερίνα μου η ιστορία σου είναι τόσο ευαίσθητη.
    Κρατάω ότι η ζωή συνεχίζεται και τα καλύτερα πάντα είναι αυτά που έρχονται.
    Τα φιλιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι ωραία που το έθεσες, Έλενα, "πόσο λάθος δρόμο έχουν πάρει "
      πραγματικά, σκέφτομαι πόσο κούφιοι άνθρωποι πρέπει να είναι.
      Σ' ευχαριστώ για τη σκέψη σου και ναι, πάμε παρακάτω γιατί η ζωή συνεχίζεται!
      Να έχεις ένα γλυκό βραδάκι! Φιλί σου στέλνω! :))

      Διαγραφή
  4. Πιθανολογώ ότι υπάρχουν και χωρισμοί που γίνονται κατ' αυτό τον τρόπο. Παλιότερα οι κότες το 'σκαγαν χωρίς αντίο, τώρα αντέχουν να το στείλουν σε μήνυμα.
    Κάποιος μου είχε πει ότι "η ζωή είναι γεμάτη φροντιστήρια, πληρώνουμε για να μαθαίνουμε". Με την ελπίδα λοιπόν να έχουμε διδαχθεί, έστω και μέσα από αυτή την απαράδεκτη συμπεριφορά, σηκώνουμε το κεφάλι και προχωράμε.
    Ιχνηλατώντας τα σημάδια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πάντα εμπεριστατωμένη η άποψη σου, Πέτρο! Υπάρχουν κι οι κότες, όπως λες, αλλά όπως και να'χει δεν είναι δίκαιος αυτός ο τρόπος. Όλα είναι μαθήματα ζωής, με δύναμη και θάρρος προχωράμε!
      Σ' ευχαριστώ για την άποψη σου! Να έχεις ένα όμορφο ξημέρωμα!

      Διαγραφή
  5. Ένας τέτοιος χωρισμός είναι απαράδεκτος και συνήθως όταν είσαι ερωτευμένος δεν βλέπεις τα σημάδια που δείχνουν έναν τέτοιο χωρισμό. Μέσα από τη ζωή είναι βγαλμένη η ιστορία σου.
    Καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι είναι Ελένη μου, ο ερωτευμένος ζεί τη δική του πραγματικότητα.
      Όλα συμβαίνουν σ' αυτή τη ζωή. Σ' ευχαριστώ που πέρασες κι εύχομαι να έχεις
      μια υπέροχη βραδιά! Τα φιλιά μου με μια αγκαλιά! :))

      Διαγραφή
  6. Κατερίνα μου, καλύτερα να κόβονται τέτοιες σχέσεις το συντομότερο δυνατόν, γιατί δεν αξίζει να επενδύεις χρόνο και προσδοκίες σ' έναν τέτοιο "άνθρωπο". Ίσως κι ο ίδιος να καταλαβαίνει την αδυναμία του και να το διακόπτει άκομψα, αλλά τουλάχιστον δίνει ένα τέλος.
    Με παρέσυρε ο λόγος σου και ένιωσα έντονα την απογοήτευση και τον θυμό της ηρωίδας. Έχω ακούσει αντίστοιχες ιστορίες και καταλαβαίνω πως θέλει χρόνο να ξεπεράσεις το σοκ και να διαχειριστείς το θυμό σου. Αργότερα ίσως και να ευγνωμονείς αυτόν τον τύπο, γιατί με τον τρόπο του, σε απελευθέρωσε από μια σχέση που δεν είχε μέλλον...
    Τα φιλιά μου Κατερινάκι μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συμφωνώ μαζί σου, Μαρία μου, μπορεί να μην εγκρίνουμε αυτού του είδους συμπεριφορές, αλλά
      μας δίνουν μαθήματα ζωής! Αναδιπλώνεσαι έστω σιγά σιγά και προχωράς γι' άλλες εμπειρίες!
      Της γνωστής μου, παντως της πήρε δυο μιση χρόνια.
      Να είσαι καλά Μαράκι μου, και σ' ευχαριστώ για τη βόλτα και την άποψη σου!
      Να έχεις ένα όμορφο βράδυ! Φιλιά πολλά με μια αγκαλιά λουλούδια!:-))

      Διαγραφή
  7. Κάποιοι ξέρουν να υποκρίνονται επιμελώς . Φυσικά όταν είμαστε ερωτευμένοι δεν χάνουμε κάποια σημάδια, όχι όμως πάντα, γιατί αυτός που αγαπά πολύ διαισθάνεται ότι κάτι έχει αλλάξει από μικρές κινήσεις, εκφράσεις του προσώπου ή άλλα μικρά πράγματα όχι τόσο ορατά.
    Πολύ συχνά τελειώνουν έτσι κάποιες σχέσεις, είτε γιατί το πρόσωπο που απομακρύνεται δεν έχει τη δύναμη να το κάνει αλλιώς είτε γιατί θέλει απλά να ξεμπερδεύει σύντομα και αναίμακτα για εκείνο και μόνο. Όπως και να έχει είναι ένας βάρβαρος τρόπος γι' αυτόν που το δέχεται ως συμπεριφορά κι αυτός που φεύγει έτσι να εύχεται να μην του συμβεί το ίδιο! Μάλλον χρειάζεται να το πάθει, για να νιώσει στο πετσί του τον πόνο.
    Φιλιά πολλά, Κατερίνα μου, κι εύχομαι να βρεθεί στη στράτα σου άτομο άξιο των συναισθημάτων σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αντί "δεν χάνουμε" , "χάνουμε"

      Διαγραφή
    2. Έτσι είναι Γλαύκη μου και συμφωνώ στο," Όπως και να έχει είναι ένας βάρβαρος τρόπος γι' αυτόν που το δέχεται" όπως λες. Δεν ξέρω αν αυτό χαρακτηρίζεται δειλία ή υποκρισία τελικά.
      Απλά, είναι λάθος κι απαράδεκτο.Σ' ευχαριστώ για την βόλτα σου απ' το σπιτάκι μου!
      Να είσαι καλά φίλη μου και να έχεις μια ολόφωτη Τετάρτη!
      Φιλιά πολλά με μια αγκαλιά!:))

      Διαγραφή
  8. Κατερίνα μου, πόσο συγκινητική και πόσο δυστυχώς αληθινή η ιστορία σου! Πόνεσε η ψυχή μου σε κάθε σειρά, σε κάθε λέξη... Είναι άκαρδο, βάναυσο να σε χωρίζουν με αυτό τον τρόπο και το ανέδειξες υπέροχα, τρυφερά, ειλικρινά!
    Μπράβο σου, κορίτσι μου
    Εύχομαι κάθε χαρά και ευτυχία για την βδομάδα που μόλις ξεκίνησε και για το μέλλον!
    Τα φιλιά μου
    Μαρίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό ήθελα ν' αναδείξω κι εγώ Μαρίνα μου, τη βαρβαρότητα αυτής της συμπεριφοράς.
      Ένας χωρισμός δεν είναι πάντα ότι το καλύτερο, αλλά ο τρόπος που επιλέγεις να πεις το 'αντίο"
      είναι σημαντικός γι' αυτόν που το δέχεται. Να είσαι καλά φίλη μου και πάντα με σωστούς ανθρώπους δίπλα σου! Φιλιά πολλά με μια αγκαλιά!:))

      Διαγραφή
  9. Χωρισμό τέτοιο με μήνυμα μόνο ανάξιοι και δειλοί προτιμούν....αλήθειες φωνάζει η ιστορία σου και μπράβο για τη συμμετοχή σου. Βέβαια μπας και συνέβη και τίποτε άλλο στον άνθρωπο που δεν ήθελε να μάθει η πρωταγωνίστρια;; Για να αλλάξει έτσι τηλέφωνο και σπίτι και δουλειά ...λέω τώρα, μήπως να το συνέχιζες να μας έδινες, όπως μ όνο εσύ ξέρεις, μια σύνέχεια και λογική εξήγηση;
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αννούλα μου γλυκιά, πάντα έχεις έναν ήρεμο και διαφορετικό τρόπο, να παρουσιάζεις μια άλλη εναλλακτική. Όπως και να 'χει ο τρόπος αυτός είναι απαράδεκτος, για να πεις... άντε γειά.
      Να είσαι καλά κοπέλα μου και να έχεις μια όμορφη μέρα!
      Φιλάκια πολλά με μια αληθινή αγκαλιά!:))

      Διαγραφή
  10. Κατερινα μου δηλωνω συγκλονισμενη!
    Πραγματικα το βρηκα εξαιρετο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Προσπάθησα Κικούλα μου, να αναδείξω ένα φαινόμενο της εποχής,
      με το πενιχρό "συγγραφικό" μου μολύβι, επειδή το συναντώ συχνά.
      Σ' ευχαριστώ που πέρασες! Να είσαι καλά και να έχεις μια ωραία μέρα!
      Στέλνω φιλί με μια αγκαλιά!:))

      Διαγραφή
  11. Πολυ θλιβερη ιστορια, γραμμενη μεσα απο την ψυχη σου! Καθως διαβαζα σκεφτομουν, μηπως ο τυπος αυτοκτονησε... Αλλα οχι, εχεις δικιο, ενα τετοιο τελος ειναι παντα δειλια! Πολυ ομορφο Κατερινακι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πάντως Πεταλουδίτσα μου, κι αυτό που έκανε ο εν λόγω "κύριος" δειλία είναι.
      Σίγουρα κάποιο λόγοι οδηγούν στο χωρισμό, αλλά ο τρόπος είναι βάναυσος.
      Αυτό ήθελα να φανεί, γιατί το συναντώ συχνά και άνευ ορίων ηλικίας...
      Να είσαι καλά κοπέλα μου και να έχεις ένα όμορφο απόγευμα!
      Σ' ευχαριστώ που ήρθες κι άφησες την άποψη σου!
      Φιλάκια πολλά με μια αγκαλιά!:))

      Διαγραφή
  12. Μα είναι αληθινή ιστορία που συμβαίνει συχνά πυκνά !!!Καλογραμμένη και μέσα από τη ζωή !!!
    Καλό μήνα και καλώς σε βρίσκω!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλωσόρισες Νικόλ μου και σ' ευχαριστώ που ήρθες κι άφησες τη γνώμη σου.
      Μα επειδή συμβαίνει συχνά είπα να το αναφέρω με την ιστορία μου.
      Είναι παράλογο, άτολμο να το κάνεις και πικρό για εκείνον που το δέχεται, αλλά, η ζωή έχει απ' όλα.
      Να είσαι καλά και να έχεις ένα όμορφο απόγευμα!
      Φιλιά πολλά με μια αγκαλιά!:))

      Διαγραφή
  13. Ηθικό δίδαγμα, Κατερίνα!
    Η ηρωίδα στην επόμενη σχέση της πρέπει να είναι υποψιασμένη!
    Ο δε ήρωας κάποια στιγμή, δε γίνεται, θα πάθει τα ίδια που έκανε, για να νιώσει τον πόνο που έδωσε... Η ζωή μια χαρά σε πληρώνει και σε πληγώνει!
    Αν είναι στη φύση σου η υποκρισία, τότε θέλει μεγάλο θάρρος και τόλμη η αλήθεια…
    Και πού να βρεθεί;
    Ένα γραπτό μήνυμα, ίσως να είναι μια κάποια λύση…
    Ίσως να ήταν το μόνο ‘’αληθινό’’ που είχε να θυμάται από αυτή τη σχέση…
    Πολλά φιλιά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. "Η ζωή μια χαρά σε πληρώνει και σε πληγώνει" τι άψογα που τα έχεις γράψει Ινώ μου!
      Πολλοί επενδύουν στην υποκρισία και την αδυναμία του άλλου, είναι, φρικτό είναι απάνθρωπο
      αλλά, δυστυχώς υπάρχει κι αυτός ο κόσμος. Χαίρομαι που ήρθες και με φίλεψες με την άποψη σου!
      Να είσαι καλά και να έχεις ένα υπέροχο απόγευμα, λουσμένο στα χαμόγελα!
      Πολλά φιλάκια με μια ολόδροση αγκαλιά!:))

      Διαγραφή
  14. Συγκινητική αισθηματική ιστορία, συμβαίνουν και δεν εξηγούν το γιατί.

    ...όμως περίμενα και περίμενα χωρίς καμιά απολύτως εξήγηση γιατί δεν ήρθες, μάρτυράς μου το φεγγάρι της νύχτας, ο φοίνικας της γωνίας, τα χτυποκάρδια της καρδιάς, και ο μαρτυρικός δρόμος του γυρισμού στην ρουτίνα του αιώνιου γιατί...

    Γαβριήλ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. "... κι ο μαρτυρικός δρόμος του γυρισμού στην ρουτίνα του αιώνιου γιατί..." τόσο απλά μα γεμάτα σοφία
      τα λόγια σου Γαβριήλ, που ακολούθησαν ποιητικά, τον παράκτιο δρόμο της ιστορίας / ηρωίδας!
      Σ' ευχαριστώ για την επίσκεψη και τη γνώμη σου. Χαίρομαι που συναντηθήκαμε.
      Να έχεις ένα θαυμάσιο απόγευμα, φίλε μου!

      Διαγραφή
  15. Να μια περιπτωση που η τεχνολογια μπορει να γινει εχθρός ....αν και δεν φταιει εκείνη ... απλα γινεται σύμαχος των δειλών ανθωπων όλα περνουν με το χρονο έτσι και η ηρωίδα της ιστορίας σου Κατερινα μου... στο τελος θα βρει αυτό που γυρευει καπου θα υπαρχει.... !!! μας έβαλες για τα καλά μέσα στο στόρι σου μηπως και δεν γινονται αυτα και στην πραγματικοτητα; ομορφη η συμετοχή...σου.. να περνα καλά και να έχεις ενα ομορφο Μάιο.. φιλακιαααα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το έθεσες πολύ σωστά Σμαραγδένια μου, "...η τεχνολογία γίνεται σύμμαχος των δειλών ανθρώπων..."
      Κι εγώ το θεωρώ απαράδεκτο κι ανέντιμο, αυτό το φέρσιμο, όμως το συναντώ όλο και πιο συχνά, γι' αυτό και σκέφτηκα να το μοιραστώ μαζί σας! Ας ελπίσουμε πως η ζωή θα δικαιώσει τους παθόντες!
      Να είσαι καλά, Ρούλα μου και σ' ευχαριστώ που άφησες την γνώμη και τις ευχές σου!
      Να έχεις ένα υπέροχο Μήνα κι ένα χαρούμενο απόγευμα!
      Φιλάκια πολλά με μια μεγάλη αγκαλιά!:))

      Διαγραφή
  16. Όταν σε μια σχέση ο ένας είναι κότα που λέει κι ο Πέτρος παραπάνω, έτσι φέρεται...δείχνει πως όλα είναι καλά, υποκρίνεται δηλαδή και ξαφνικά πετάει την βόμβα που δεν περιμένεις!
    Μακάρι όλες οι "κότες" σε τούτη τη ζωή να αποκαλύπτονταν νωρίς....
    Η ιστορία μας παρέσυρε όλους πιστεύω...και μας θύμωσε!!
    Φιλιά πολλά και καλό ξημέρωμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ από θυμό το έγραψα Μαρία μου, επηρεασμένη από μια φίλη, πριν κάποια χρόνια, αλλά τώρα τελευταία έχει παραγίνει το κακό. Η υποκρισία κι η δειλία περισσεύει πια.
      Να είσαι καλά κοπέλα μου κι ευχαριστώ για τη βόλτα, το χρόνο και τη γνώμη σου!
      Να έχεις ένα απίθανο απόγευμα!
      Φιλιά πολλά με αγκαλιά!:))

      Διαγραφή
  17. H ιστορία σου καλογραμμένη και σπαρακτική Κατερίνα μου πραγματεύεται δυστυχώς τη συμπεριφορά των δειλών και ανάξιων ν΄αντιμετωπίσουνε κατά πρόσωπο την πραγματικότητα και με εντιμότητα και ειλικρίνεια να αποχωρήσουνε από μία σχέση, δίνοντας εξηγήσεις....τις όποιες εξηγήσεις.....όχι ότι αυτός ο χωρισμός δεν θα είναι επώδυνος και στενάχωρος αλλά τουλάχιστον θα μπορεί κανείς να τον διαχειριστεί κατά κάποιον τρόπο....δυστυχώς λίγοι έχουνε το θάρρος της ορθής αντιμετώπισης της αποχώρησης.....οι περισσότεροι προτιμούν τις υπεκφυγές, τα SMS, κλπ....και είναι τόσο δύσκολο ένας ερωτευμένος να διαβάσει τα σημάδια...
    Φιλιάαα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όπως έχει πει κι ο Μαχάτμα Γκάντι. Κλαυδία μου:
      " Ένας δειλός είναι ανίκανος να δείξει αγάπη. Αυτό είναι προνόμιο των γενναίων"
      Σίγουρα πονάει ένας χωρισμός, ο τρόπος του "αντίο" είναι αισχρός και οδυνηρός.
      Αυτή η παγερή υποκρισία απλώνεται σαν γκρίζο πέπλο σε πολλές ψυχούλες και το βρίσκω πολύ άδικο. Σ' ευχαριστώ Κλαυδία μου, για τις σκέψεις και την επίσκεψη σου!
      Να έχεις ένα γλυκό απόγευμα και πάντα να μοιράζεσαι αγάπη και καλοσύνη!
      Φιλιά πολλά με μια αγκαλιά!:))

      Διαγραφή
  18. Αυτά τα απρόσωπα "αντίο" και "τα αξίζεις πολλά (αλλά δεν θα τα πάρεις από μένα)", ήταν και είναι απαράδεκτα. Με θυμώνουν οι άνθρωποι που δεν έχουν το θάρρος της γνώμης τους και λίγη ειλικρίνεια... όσο κι αν αυτή πονέσει. Έχουμε ξεχάσει τι θα πει διάλογος και επιχειρηματολογία... τα πάντα γίνονται με υπεκφυγές γιατί έτσι βολεύει - και είναι και πιο ανώδυνο.
    Υπέροχο το κείμενό σου, Κατερίνα μου, και μου άρεσε πολύ και το θέμα που επέλεξες.
    Φιλάκια και καλό μήνα να έχεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πόσο αληθινό είναι αυτό που είπες Έλλη μου "Έχουμε ξεχάσει τι θα πει διάλογος και επιχειρηματολογία" Θέλει πολύ μαγκιά, για να πούμε την αλήθεια γνωρίζοντας ότι θ' αποκαλυφθούν τυχόν αδυναμίες μας. Δυστυχώς οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν μάθει μόνο να παίρνουν και με απληστία. Κι άλλοι πάλι από τις επιλογές τους, μαθαίνουν να αντέχουν! Όπως όλοι μας δλδ.
      Σ' ευχαριστώ για όλα Έλλη μου, να είσαι καλά και να έχεις ένα όμορφο και γλυκό απόγευμα!
      Φιλιά πολλά με μια ολόδροση αγκαλιά!:))

      Διαγραφή
  19. Κατερίνα μου καλό μήνα να χεις!! Νομίζω νιώσαμε όλοι αυτό το μούδιασμα της ηρωίδας.. Μας το μετέδωσες σε κάθε γραμμή.. Εκνευρίζομαι, θυμώνω γιατί σίγουρα μπορεί να είναι αληθινό περιστατικό κι αυτό το κάνει χειρότερο.. Τα αθόρυβα αντίο πάντα πονάνε πιο πολύ.. Κι ειδικά αν είναι κι ύπουλα. Αλλά τελικά θέλω να πιστεύω αυτό που γράφεις κι εσύ: η ζωή είναι ωραία και προχωράμε παρακάτω!!
    Σε φιλώ κοπέλα μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαριλένα μου, είναι αληθινή ιστορία, με κάποιες παραλλαγές, που έζησα μέσ' από μια φίλη πριν χρόνια, αλλά την τελευταία 5ετία, έχει γίνει συνήθεια πια. Έτσι σκέφτηκα να το μοιραστώ μαζί σας.
      Σ' ευχαριστώ που πέρασες Μαριλένα και μ' άφησες τα όμορφα άνθη της γνώμης σου!
      Να εισαι καλά και να έχεις ένα όμορφο βραδάκι!
      Φιλάκια πολλά με μια λουλουδένια αγκαλιά! :))

      Διαγραφή
  20. Είναι κάποιοι άνθρωποι που σε πλησιάζουν με θάρρος κι αποχωρούν θρασύδειλα. Ναι, ξέρω πως είναι... Το έχω βιώσει πολύ άδικα. Όμως, όταν έψαξα τα σημάδια πίσω μου, είδα πως ήταν απλά το χρονικό ενός προαναγγελθέντος χωρισμού, ακριβώς όπως αναμενόταν, λόγω της (μη) ποιότητας του ατόμου... Πολλά γλυκά φιλιά Κατερίνα μου και να είσαι καλά! Σου εύχομαι μια καλή ανοιξιάτικη ημέρα ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πέτρα μου, πόσο άδικο να συμβαίνει, από τέτοια θρασίμια... και ιδιαίτερα όταν το έτερον ήμισυ έχει φερθεί τόσο άψογα και με καλοσύνη! Τουλάχιστον πήρες τις απαντήσεις σου κι ένοιωσες ελεύθερη κι ωραία, άλλωστε τέτοιοι τύποι δεν αξίζουν δίπλα μας.
      Είναι οδυνηρό για εκείνον που το δέχεται, μα αν βρεις τα σημάδια (!) όπως λες, είναι πιο παρήγορο.
      Προχωράς παρακάτω πιο υποψιασμένος κι απαλλαγμένος από κάθε περιττή σκέψη στο γεγονός!
      Να είσαι καλά Πετροκόριτσο να έχεις ένα όμορφο απόγευμα πάντα με αγαπημένη συντροφιά!
      Πολλά φιλιά με δροσερή αγκαλιά!:)) ♥

      Διαγραφή
  21. Είχα διαβάσει την ιστορία πριν λίγες μέρες, αλλά περίμενα να βρω χρόνο για να γράψω δυο λογάκια παραπάνω...
    Γιατί συμβαίνουν παρόμοιες ιστορίες και αν δεν "μας" συνέβηκαν προσωπικά, τις ακούμε συνέχεια γύρω μας;
    Γιατί; Κατ' αρχάς το πρώτο που ήρθε στο νου, είναι η λέξη "ανανδρία" και από πίσω "φόβος", φόβος ν' αντιμετωπίσει κανείς την αλήθεια που σ' αυτή την περίπτωση, είναι πως αυτό το άτομο, πήρε ότι είχε να πάρει, βαρέθηκε και προτίμησε να εξαφανιστεί παρά ν' αντιμετωπίσει αυτό που είχε του είχε συμβεί... είναι άθλιος!
    Τώρα η κοπέλα ως ερωτευμένη ήταν αδύνατο να δει την πραγματικότητα και αυτό που ένιωσε όταν διάβασε το σημείωμα ήταν καθαρή προδοσία...
    Και τι συμβαίνει όταν κανείς ζήσει κάτι παρόμοιο;
    Κλείνεται και πρέπει να περάσει πολύς καιρός για να ξαναφεθεί και το πιθανότερο να μην ξαναερωτευτεί!

    ΑΦιλάκια πάντα καρδιάς και με αυτή την ευκαιρία θα ευχηθώ σε όλες τις γυναίκες, Χρόνια Πολλά! <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συγνώμη για την καθυστερημένη απάντηση μου, γλυκιά Στεφανία, αλλά λόγω κάποιων
      οικογενειακών υποχρεώσεων, δεν έχω χρόνο να παρακολουθήσω σωστά ούτε το blog μου!
      Σ' ευχαριστώ πολύ που με τιμάς πάντα με την παρουσία σου εδώ κι αφήνεις την πολύτιμη γνώμη σου
      μ' ευγένεια και σεβασμό! Πραγματικά συμφωνώ μαζί σου, είναι ανανδρία ν' αποχωρείς από μια δίχρονη σχέση, χωρίς μια εξήγηση και να ξέρεις μάλιστα πως θα πληγώσεις έναν άνθρωπο που μοιράστηκες μαζί του τόσα πολλά! Δυστυχώς όμως συμβαίνουν και πολύ συχνά μάλιστα, στην εποχή μας.
      Ίσως ο φόβος, ίσως ο εγωισμός, ίσως, ίσως, χιλιάδες ίσως που δεν μάθαμε ποτέ το πραγματικό.
      Να είσαι καλά φίλη μου και να περνάς ακόμα πιο όμορφα!
      Φιλιά πολλά με μια αγκαλιά από καρδιάς και σου εύχομαι κι εγώ Χρόνια Πολλά σαν μανούλα!

      Διαγραφή
  22. Γλυκιά μου Κατερίνα,
    συγχαρητήρια για την συμμετοχή σου στην υπέροχη θεματολογία ιστοριών που διάλεξε η Αριστέα μας!
    Το κείμενο σου είναι σωστό κομψοτέχνημα, κεντημένο με τον εξαιρετικό τρόπο γραφής σου και με βαθιά μηνύματα..
    Συμφωνώ λίγο έως πολύ με όλα αυτά που σχολίασαν οι υπόλοιποι blogger, αλλά η μεγαλύτερη απορία μου είναι-φαντάζομαι και της ηρωίδας-: "Πως γίνεται ένας άνθρωπος που σου δείχνει τόση αγάπη να βρίσκει το σθένος να μην απαντάει ούτε σε ένα σου γράμμα επί δύο χρόνια;"
    Βέβαια, χαίρομαι που έστω και μετά από δύο χρόνια, η κοπέλα προχώρησε στη ζωή της, έτσι όπως όφειλε και της άξιζε να κάνει..
    Έχοντας βρεθεί στη θέση να με αφήνει κάποιος και να αφήνω κάποιον, πιστεύω πως και τα δύο προκαλούν εξίσου μεγάλο πόνο..
    Να έχεις ένα όμορφο και ευχάριστο βραδάκι Παρασκευής που θα καλωσορίσει ένα υπέροχο Σαββατοκύριακο!
    Φιλιά πολλά με αγκαλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια Κωνσταντίνα μου! Προσπάθησα ν' αναδείξω ένα πρόβλημα της σύγχρονης εποχής μας, μέσα από μια αληθινή ιστορία, μιας φίλης πριν από καιρό, βέβαια, για ένα αναπάντεχο, μουγγό αντίο, που έλαβε. Είναι ανήθικο, άδικο, άκομψο κι επίπονο για εκείνον που το δέχεται. Το θάρρος κι η αλήθεια είναι πολύτιμοι θησαυροί παιδείας κι αγωγής, στη ζωή και την ψυχή μας, γλυκιά μου φίλη! Όμως δεν συναντάμε συχνά τέτοιες σπουδαίες προσωπικότητες, δυστυχώς!
      Εύχομαι να έχεις πάντα δίπλα σου άξιους ανθρώπους, να ζωγραφίζουν τον "συντροφικό" σας δρόμο
      με ειλικρίνεια κι αγάπη! Να έχεις ένα γλυκό ξημέρωμα και μια όμορφη εβδομάδα!
      Φιλιά πολλά με μια μεγάλη αγκαλιά!:))

      Διαγραφή