αλτρουισμός

...ο υπαρκτός μας αλτρουισμός

Αλτρουισμός, είναι η πράξη που κάνει

κάποιος για το καλό των συνανθρώπων του. 

Belisaire demandant l'aumone Jacques-Louis David

Είναι η αγάπη κι η φροντίδα που προσφέρει κάποιος, χωρίς να ζητά ανταλλάγματα, είναι πάνω από κάθε προσωπικό συμφέρον, δεν έχει ίχνος εγωισμού κι αποτελεί απαραίτητο στοιχείο για την ενοποίηση μιας πολιτισμένης κοινωνίας. 

Στις μέρες μας, όπου επιβίωση για πολλούς συνανθρώπους μας, σημαίνει απλά ένα πιάτο φαγητό, μια κουβέρτα, ένα παγκάκι, μια χαρτόκουτα σε μια γωνιά, ένα παλτό για την υγρασία και το κρύο, μια ασπιρίνη για να ξεγελάσουν τον πόνο του κορμιού και της ψυχής τους, είναι απαραίτητη περισσότερο από ποτέ η αλληλεγγύη, η φιλανθρωπία κι ο αλτρουισμός μας.

Κάθε μέρα αντικρίζω βλέμματα απορημένα, κουρασμένα, άδεια και σκοτεινά πάνω σε κινούμενες γκρίζες φιγούρες που ακολουθούν τη σκιά τους, περιφέροντας την ανασφάλεια, την αδιέξοδη προοπτική και το κουφάρι της ψυχής τους από δω κι από κει.
Γεγονός και θέαμα που ζωντανεύουν τραγωδίες αθώων! 

Ντρέπομαι, που σαν πολίτης αυτής της χώρας, δεν έφτασαν οι περικοπές ωραρίου και μισθού μου, να εξοικονομήσουν κάτι για το φαγητό τους, ούτε στάθηκε αρκετή η κατάργηση επιδομάτων μου, (πετρέλαιο θέρμανσης κ.λ.π.) να συμβάλλουν για ένα ζεστό και φιλικό περιβάλλον γι’ αυτούς.

Ντρέπομαι, που δεν έφτασαν οι μειώσεις σε φάρμακα, γιατρούς ούτε τα οριζόντια μέτρα να συγκρατήσουν θέσεις εργασίας, ώστε να μη μείνουν άνεργοι έστω κάποιοι απ' αυτούς.
Ντρέπομαι, που δεν περίσσεψε ούτε ευρώ από τις απανωτές αυξήσεις, (ΔΕΗ, φόρος ακινήτων, εισιτηρίων, διοδίων, βενζίνης, πετρελαίου, κ.ά.), ούτε από τα χαράτσια και τους  αυξημένους φόρους μου για κάποια, έστω υποτυπώδη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, ώστε ν’ απαλύνουν τα ερείπια της ψυχής και τον εφιάλτη της μιζέρια τους.

Ντρέπομαι, που η επίσημη πολιτεία απαγορεύει τη στάση και ...διαμονή τους σε κεντρικά σημεία της πόλης και μεταφέρονται στη διπλανή κόλαση του δρόμου, εκεί, στις ανήλιαγες και νοτισμένες γωνιές, για να μη χαλάσουν την όψη της πλατείας και την ομορφιά της υποκρισίας !

Ντρέπομαι, γι αυτή τη πολιτική σαπίλα του τόπου, που αναζητά φταίχτες για να καλύψει και να επιβάλλει τις απάνθρωπες, χρεωκοπημένες και θνησιγενείς αποφάσεις της, σ' ένα λαό που ήδη 
η ζωή του έχει δεινώς υποτιμηθεί κι είναι καταδικασμένος στη φτώχεια, στην ανέχεια και στο υπαρκτό τίποτα ! 

Ίσως, ο αλτρουισμός κι η αλληλεγγύη μας, όσο μπορεί ο καθ’ ένας από την πλευρά του με όποιο τρόπο, με όποιο μέσο να συμβάλλει και να φωτίσει λίγο την ψυχή τους κι ας δώσουμε ένα χαμόγελο στο πρόσωπο αυτών των συνανθρώπων μας που οι πολιτικές μούμιες απονέκρωσαν. 
Άλλωστε, "Η αξία ενός αισθήματος βρίσκεται στο βαθμό της θυσίας, την οποία είναι διατεθειμένος να κάνει ένας άνθρωπος" Γκάλσγουωρθ

(Υ.Γ. για να μην παρεξηγηθώ, όπου γράφω προσωπικά "μου" π.χ. μισθός μου, φόρους μου κ.λ.π. εννοείται, Όλων Μας, απλά στο κείμενο μου έδεσε καλύτερα) <by koko>