Οκτάβιο Παζ, " Ο δρόμος "
Ειν’ ένας δρόμος μακρύς και σιωπηλός.
 |
| Photo : Πηγή |
Βαδίζω στο σκοτάδι και
παραπατώ και πέφτω και σηκώνομαι και
με πόδια τυφλά πατώ πέτρες βουβές
και ξερά
φύλλα
και κάποιος πίσω μου κάνει το ίδιο:
Αν σταματήσω, σταματάει
Αν τρέξω, τρέχει.
Αν τρέξω, τρέχει.
Στρέφομαι, κανείς.
Τα πάντα σκοτεινά
και δίχως έξοδο
και δίχως έξοδο
και στρίβω και
ξαναστρίβω σε
γωνιές που πάντα βγάζουνε στο δρόμο όπου κανένας δεν περιμένει,
ξαναστρίβω σε
γωνιές που πάντα βγάζουνε στο δρόμο όπου κανένας δεν περιμένει,
δε μ’ ακολουθεί, όπου εγώ ακολουθώ κάποιονε που παραπατά
και που σηκώνεται
και που σηκώνεται
και λέει βλέποντας με : κανείς! Πηγή:
Σε ποιο είδος δρόμου να βαδίσω άραγε, ποιο διέξοδο ν' ακολουθήσω και με ποια δύναμη να συνεχίσω, σκοτάδι παντού κι ένα τείχος υγρό κι ανήλιαγο κυκλώνουν όνειρα, ελπίδες και το μόχθο της ψυχής!
Δεν υπάρχουν χνάρια, μόνο δονήσεις λύπης.
Δυστυχώς οι έμμισθες απάτες τους, πληγώνουν πάντα αθώους!
< by koko>
Σε ποιο είδος δρόμου να βαδίσω άραγε, ποιο διέξοδο ν' ακολουθήσω και με ποια δύναμη να συνεχίσω, σκοτάδι παντού κι ένα τείχος υγρό κι ανήλιαγο κυκλώνουν όνειρα, ελπίδες και το μόχθο της ψυχής!
Δεν υπάρχουν χνάρια, μόνο δονήσεις λύπης.
Δυστυχώς οι έμμισθες απάτες τους, πληγώνουν πάντα αθώους!
< by koko>
me cuesta un poco entender por la traducción, sin embargo anoto que nadie sabe
ΑπάντησηΔιαγραφήque podría pasar en el camino y a oscuras, pero nada detiene su andar, cierto?
Un beso amiga amorosa.
Sí, es difícil por la traduccion, pero gracias a leer!
ΔιαγραφήEs un poema "El camino" de Οctavio Lozano Paz, de la Mexico!
Un beso, mi buena amiga!
έντυσες, Κατερίνα μου, ένα από τα αγαπημένα μου ποιήματα του Παζ, με εικόνες θαυμάσιες που τόσο εύλογα το περιγράφουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήστο τέλος της ανάρτησής σου, διαβάζω της δικές σου σκέψεις και αγωνίες, που είναι και δικές μου και που καταλήγουν σ' ένα συμπέρασμα-τόπο κοινό, σε απογοήτευση μεγάλη...
χαίρομαι που είμαι εδώ, χαίρομαι τόσο που θα συνταξιδέψουμε!
Καλημέρα Βίκυ μου, σ' ευχαριστώ για το σχόλιο και την παρουσίαση σου εδώ! Χαίρομαι που σου άρεσε το θέμα μου, αλλά περισσότερο η διάθεση σου να συνταξιδέψουμε μέσ' από κοινές ανησυχίες και σκέψεις!
ΔιαγραφήΣου εύχομαι μια μέρα γεμάτη χαμόγελα! Φιλιά πολλά!
Η τελευταία πρόταση περιέχει μεγάλη δόση αλήθειας Κατερίνα μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν και απαισιόδοξο, μου άρεσε..
Σε όποια πλευρά του εγώ-δρόμου και να είσαι, είτε ακολουθείς, είτε οδηγείς... διανύεις ένα δρόμο... όσο σκοτεινός και αν είναι, όσα μπερδέματα και αν έχει, όσες δυσκολίες και αν υπάρξουν.. η αλήθεια είναι πως πάντα κάπου τριγύρω υπάρχει ένα φωτεινό σημείο.. ένα τόσα δα μικρό σημείο..
Καλό βραδάκι και καλή εβδομάδα! Φιλάκια
Τι όμορφα που τα περιέγραψες γλυκιά μου paloma!!! Μακάρι να μη χάσουμε αυτό το μικρό φωτεινό σημείο
Διαγραφήελπίδας, όπως λες κι εσύ! Ανησυχώ πολύ όμως. Σ' ευχαριστώ πολύ για την άποψη σου, κάθε φορά την χαιρετίζω μ' ενδιαφέρον! Να έχεις μια όμορφη και χαρούμενη Τετάρτη! Φιλιά πολλά:))
Α...μα τα ανήλιαγα και ερεβώδη σημεία, είναι αυτά που εμπνέουν και δυναμώνουν τους ανθρώπους με ψυχή. Δίχως την ασφάλεια του "φωταγωγημένου" & του ευδιάκριτου ορίζοντα, οι αισθήσεις ακονίζονται και θεριεύουν. Κατερίνα μου λατρεύω τους ανθρώπους-ανθρακωρύχους. Που αν και εγκλωβισμένοι στα προσωπικά τους έγκατα, πεισμώνουν, επιβιώνουν και σκαρώνουν παιχνίδια στο σκοτάδι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό ξημέρωμα εύχομαι ;-)
Πόσο χαίρομαι να σε διαβάζω Μαρία μου! Έχεις τον τρόπο ν' ανατάσεις την ελπίδα όταν αδυνατίζει και να σκορπίζεις πνεύμα αισιοδοξίας όταν εκείνο αδρανεί! Στη ζωή μας έχουν έρθει πολλές ανατροπές κι εγώ προσωπικά προσπαθώ να βρω ισορροπίες μέσ' από δύσκολες συνθήκες. Αγωνίζομαι και παλεύω ν' ανατρέψω τυραννικές "υπεροψίες" που αποβλέπουν στην ψυχική μου συσκότιση! "Αναντρανιστά" θα πω Μαρία μου και συνεχίζουμε! Σ' ευχαριστώ θερμά, που φώτισες τις ανήλιαγες σκέψεις μου! Να είσαι καλά και να έχεις μια ευδόκιμη Τρίτη! Φιλιά πολλά:)
Διαγραφήμπραβο Κατερινα μου!!! ποσο συναισθημα εβγαλες!!! προσωπικα μαγευτηκα με αυτη την αναρτηση! φιλια πολλα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι Κική μου που έχουμε κοινές ανησυχίες! Σ' ευχαριστώ πολύ γλυκιά μου και για την επίσκεψη σου!
ΔιαγραφήΦιλάκια πολλά:)
'Δυστυχώς οι έμμισθες απάτες τους, πληγώνουν πάντα αθώους'
ΑπάντησηΔιαγραφήμεγαλη κουβεντα, τα λεει ολα..!
φτιαξε μονη σου εναν ηλιο κ πορευσου..
μου αρεσε ιδιαιτερα αυτη σου η αναρτηση!
Τι ωραία που τα είπες Φανή μου,! Αυτό θα προσπαθήσω, να φτιάξω τον ήλιο μου γιατί αλλιώς είμαστε χαμένοι...
ΔιαγραφήΜου έδωσε χαρά η επίσκεψη σου εδώ κι εύχομαι να έχεις ένα όμορφο βράδυ! Φιλιά πολλά:)
Πολύ όμορφο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά!
Χαίρομαι που σου άρεσε Έλλη μου! Σ' ευχαριστώ που πέρασες! Να έχεις μια όμορφη μέρα! Φιλάκια:))
ΔιαγραφήΈλα να σηκωθούμε! Μαζί!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠιάσε τη Μαρία, η Μαρία εμένα, εγώ την Κική, η Κική την Παλόμα κι όλες μαζί και Βίκυ και Φανή να σπάσουμε τα τείχη διέξοδο να βρούμε!
Χαμόγελο στέλνω, αγκαλιές και φιλιά!
Αχ! γλυκό μου κορίτσι, η φωνή μας είναι το μόνο όπλο μας και μακάρι να βρούμε διέξοδο!
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ που πέρασες και να είσαι πάντα καλά! Φιλιά πολλά:))
Τι όμορφα δοσμένο κείμενο,τόσο συναίσθημα μέσα σε λίγες αράδες...όμως θυμήσου Κατερίνα μου όποιο δρόμο και να ακολουθήσεις σημασία έχει το ταξίδι...Φιλάκια πολλά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, σίγουρα είναι το ταξίδι Μiranta μου, μόνο που θέλει πολύ ανοχή και αντοχή! Να είσαι καλά κι ευχαριστώ που πέρασες απ' το σπιτάκι μου! Φιλιά πολλά:))
ΔιαγραφήΚατερίνα για πέρασε μια βόλτα από τον κήπο μου που σου χω αστεράτο!Καλή εβδομάδα!!!
ΔιαγραφήΒεβαίως και θα πάρω το αστεράτο μου! Σ' ευχαριστώ πολύ για την τιμή Miranta μου να είσαι καλά
Διαγραφήκαι καλή εβδομάδα! Φιλάκια :))
Τι συναίσθημα έβγαλε η ανάρτησή σου Κατερίνα μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα ξέρεις ότι όποιος έχει καθαρή ψυχή πάντα τον βρίσκει τον δρόμο!
Σε φιλώ χάρηκα που σε βρήκα!
Σε καλωσορίζω Έλενα με τη σειρά μου και χαίρομαι που θα συνταξιδεύουμε. Σ' ευχαριστώ για το σχόλιο σου κι αυτό προσπαθούμε να παραμείνουμε ακμαίοι και καθαροί, μέσ' από βρώμικες συνθήκες!
ΔιαγραφήΝα έχεις ένα όμορφο 3ήμερο! Φιλιά πολλά:)
Κοπελιά, εσύ εδώ κάνεις θαύματα κι εγώ σε χάνω;; Σε βάζω στα αγαπημένα μου μπλογκ να κάνουμε σωστή δουλειά! Σε φιλώ μεταμεσονύχτια! (και νυστάζω!) και καλό ξημέρωμα! :))))
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ! γλυκό μου Πετροκόριτσο, οι όμοιες ψυχές δε χάνονται, συμπορεύονται, πότε από δω, πότε από κει, αλλά ποτέ
ΑπάντησηΔιαγραφήδε θα χαθούμε κοπέλα μου! Συνοδοιπόροι στο ίδιο πλοίο είμαστε και μου αρέσει πάρα πολύ!
Σ' ευχαριστώ που πέρασες κι έμεινες πάντως! Καλό 3ήμερο! Φιλιά πολλά:)