21/10/13

Ο δρόμος

Οκτάβιο Παζ, " Ο δρόμος " 


Ειν’ ένας δρόμος μακρύς και σιωπηλός.
Photo : Πηγή
Βαδίζω στο σκοτάδι και
παραπατώ και πέφτω και σηκώνομαι και
με πόδια τυφλά πατώ πέτρες βουβές
και ξερά φύλλα
και κάποιος πίσω μου κάνει το ίδιο:
Αν σταματήσω, σταματάει 
Αν τρέξω, τρέχει. 
Στρέφομαι, κανείς.
Τα πάντα σκοτεινά 
και δίχως έξοδο
και στρίβω και
ξαναστρίβω σε
γωνιές  που πάντα βγάζουνε στο δρόμο όπου κανένας δεν περιμένει, 
δε μ’ ακολουθεί,  όπου εγώ ακολουθώ κάποιονε που παραπατά 
και που σηκώνεται
και λέει βλέποντας  με : κανείς! Πηγή:

Σε ποιο είδος δρόμου να βαδίσω άραγε, ποιο διέξοδο ν' ακολουθήσω και με ποια δύναμη να συνεχίσω, σκοτάδι παντού κι ένα τείχος υγρό κι ανήλιαγο κυκλώνουν όνειρα, ελπίδες και το μόχθο της ψυχής! 
Δεν υπάρχουν χνάρια, μόνο δονήσεις λύπης. 
Δυστυχώς οι έμμισθες  απάτες τους, πληγώνουν πάντα αθώους! 
< by koko>


24 σχόλια:

  1. me cuesta un poco entender por la traducción, sin embargo anoto que nadie sabe
    que podría pasar en el camino y a oscuras, pero nada detiene su andar, cierto?
    Un beso amiga amorosa.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Sí, es difícil por la traduccion, pero gracias a leer!
      Es un poema "El camino" de Οctavio Lozano Paz, de la Mexico!
      Un beso, mi buena amiga!

      Διαγραφή
  2. έντυσες, Κατερίνα μου, ένα από τα αγαπημένα μου ποιήματα του Παζ, με εικόνες θαυμάσιες που τόσο εύλογα το περιγράφουν.
    στο τέλος της ανάρτησής σου, διαβάζω της δικές σου σκέψεις και αγωνίες, που είναι και δικές μου και που καταλήγουν σ' ένα συμπέρασμα-τόπο κοινό, σε απογοήτευση μεγάλη...

    χαίρομαι που είμαι εδώ, χαίρομαι τόσο που θα συνταξιδέψουμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Βίκυ μου, σ' ευχαριστώ για το σχόλιο και την παρουσίαση σου εδώ! Χαίρομαι που σου άρεσε το θέμα μου, αλλά περισσότερο η διάθεση σου να συνταξιδέψουμε μέσ' από κοινές ανησυχίες και σκέψεις!
      Σου εύχομαι μια μέρα γεμάτη χαμόγελα! Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  3. Η τελευταία πρόταση περιέχει μεγάλη δόση αλήθειας Κατερίνα μου!
    Αν και απαισιόδοξο, μου άρεσε..
    Σε όποια πλευρά του εγώ-δρόμου και να είσαι, είτε ακολουθείς, είτε οδηγείς... διανύεις ένα δρόμο... όσο σκοτεινός και αν είναι, όσα μπερδέματα και αν έχει, όσες δυσκολίες και αν υπάρξουν.. η αλήθεια είναι πως πάντα κάπου τριγύρω υπάρχει ένα φωτεινό σημείο.. ένα τόσα δα μικρό σημείο..
    Καλό βραδάκι και καλή εβδομάδα! Φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι όμορφα που τα περιέγραψες γλυκιά μου paloma!!! Μακάρι να μη χάσουμε αυτό το μικρό φωτεινό σημείο
      ελπίδας, όπως λες κι εσύ! Ανησυχώ πολύ όμως. Σ' ευχαριστώ πολύ για την άποψη σου, κάθε φορά την χαιρετίζω μ' ενδιαφέρον! Να έχεις μια όμορφη και χαρούμενη Τετάρτη! Φιλιά πολλά:))

      Διαγραφή
  4. Α...μα τα ανήλιαγα και ερεβώδη σημεία, είναι αυτά που εμπνέουν και δυναμώνουν τους ανθρώπους με ψυχή. Δίχως την ασφάλεια του "φωταγωγημένου" & του ευδιάκριτου ορίζοντα, οι αισθήσεις ακονίζονται και θεριεύουν. Κατερίνα μου λατρεύω τους ανθρώπους-ανθρακωρύχους. Που αν και εγκλωβισμένοι στα προσωπικά τους έγκατα, πεισμώνουν, επιβιώνουν και σκαρώνουν παιχνίδια στο σκοτάδι.
    Καλό ξημέρωμα εύχομαι ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πόσο χαίρομαι να σε διαβάζω Μαρία μου! Έχεις τον τρόπο ν' ανατάσεις την ελπίδα όταν αδυνατίζει και να σκορπίζεις πνεύμα αισιοδοξίας όταν εκείνο αδρανεί! Στη ζωή μας έχουν έρθει πολλές ανατροπές κι εγώ προσωπικά προσπαθώ να βρω ισορροπίες μέσ' από δύσκολες συνθήκες. Αγωνίζομαι και παλεύω ν' ανατρέψω τυραννικές "υπεροψίες" που αποβλέπουν στην ψυχική μου συσκότιση! "Αναντρανιστά" θα πω Μαρία μου και συνεχίζουμε! Σ' ευχαριστώ θερμά, που φώτισες τις ανήλιαγες σκέψεις μου! Να είσαι καλά και να έχεις μια ευδόκιμη Τρίτη! Φιλιά πολλά:)

      Διαγραφή
  5. μπραβο Κατερινα μου!!! ποσο συναισθημα εβγαλες!!! προσωπικα μαγευτηκα με αυτη την αναρτηση! φιλια πολλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι Κική μου που έχουμε κοινές ανησυχίες! Σ' ευχαριστώ πολύ γλυκιά μου και για την επίσκεψη σου!
      Φιλάκια πολλά:)

      Διαγραφή
  6. 'Δυστυχώς οι έμμισθες απάτες τους, πληγώνουν πάντα αθώους'
    μεγαλη κουβεντα, τα λεει ολα..!

    φτιαξε μονη σου εναν ηλιο κ πορευσου..

    μου αρεσε ιδιαιτερα αυτη σου η αναρτηση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι ωραία που τα είπες Φανή μου,! Αυτό θα προσπαθήσω, να φτιάξω τον ήλιο μου γιατί αλλιώς είμαστε χαμένοι...
      Μου έδωσε χαρά η επίσκεψη σου εδώ κι εύχομαι να έχεις ένα όμορφο βράδυ! Φιλιά πολλά:)

      Διαγραφή
  7. Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που σου άρεσε Έλλη μου! Σ' ευχαριστώ που πέρασες! Να έχεις μια όμορφη μέρα! Φιλάκια:))

      Διαγραφή
  8. Έλα να σηκωθούμε! Μαζί!
    Πιάσε τη Μαρία, η Μαρία εμένα, εγώ την Κική, η Κική την Παλόμα κι όλες μαζί και Βίκυ και Φανή να σπάσουμε τα τείχη διέξοδο να βρούμε!
    Χαμόγελο στέλνω, αγκαλιές και φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ! γλυκό μου κορίτσι, η φωνή μας είναι το μόνο όπλο μας και μακάρι να βρούμε διέξοδο!
      Σ' ευχαριστώ που πέρασες και να είσαι πάντα καλά! Φιλιά πολλά:))

      Διαγραφή
  9. Τι όμορφα δοσμένο κείμενο,τόσο συναίσθημα μέσα σε λίγες αράδες...όμως θυμήσου Κατερίνα μου όποιο δρόμο και να ακολουθήσεις σημασία έχει το ταξίδι...Φιλάκια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, σίγουρα είναι το ταξίδι Μiranta μου, μόνο που θέλει πολύ ανοχή και αντοχή! Να είσαι καλά κι ευχαριστώ που πέρασες απ' το σπιτάκι μου! Φιλιά πολλά:))

      Διαγραφή
    2. Κατερίνα για πέρασε μια βόλτα από τον κήπο μου που σου χω αστεράτο!Καλή εβδομάδα!!!

      Διαγραφή
    3. Βεβαίως και θα πάρω το αστεράτο μου! Σ' ευχαριστώ πολύ για την τιμή Miranta μου να είσαι καλά
      και καλή εβδομάδα! Φιλάκια :))

      Διαγραφή
  10. Τι συναίσθημα έβγαλε η ανάρτησή σου Κατερίνα μου!
    Να ξέρεις ότι όποιος έχει καθαρή ψυχή πάντα τον βρίσκει τον δρόμο!
    Σε φιλώ χάρηκα που σε βρήκα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε καλωσορίζω Έλενα με τη σειρά μου και χαίρομαι που θα συνταξιδεύουμε. Σ' ευχαριστώ για το σχόλιο σου κι αυτό προσπαθούμε να παραμείνουμε ακμαίοι και καθαροί, μέσ' από βρώμικες συνθήκες!
      Να έχεις ένα όμορφο 3ήμερο! Φιλιά πολλά:)

      Διαγραφή
  11. Κοπελιά, εσύ εδώ κάνεις θαύματα κι εγώ σε χάνω;; Σε βάζω στα αγαπημένα μου μπλογκ να κάνουμε σωστή δουλειά! Σε φιλώ μεταμεσονύχτια! (και νυστάζω!) και καλό ξημέρωμα! :))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Αχ! γλυκό μου Πετροκόριτσο, οι όμοιες ψυχές δε χάνονται, συμπορεύονται, πότε από δω, πότε από κει, αλλά ποτέ
    δε θα χαθούμε κοπέλα μου! Συνοδοιπόροι στο ίδιο πλοίο είμαστε και μου αρέσει πάρα πολύ!
    Σ' ευχαριστώ που πέρασες κι έμεινες πάντως! Καλό 3ήμερο! Φιλιά πολλά:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή