...στην ποδιά της αμβλύνοιας
Στη γέννηση της μέρας,
Ριψοκίνδυνες, χρυσές ρωγμές διασχίζουν τα υπόκωφα μπουμπουνητά,
θαρρείς και μοιάζουν με την εσωτερική εκρηκτική μου αγανάκτηση.
Η ματιά μου αγναντεύει, τις σταγόνες βροχής που λικνίζονται στον άνεμο κι αρχίζουν το μουρμουρητό στο τζάμι. Τα δέντρα απέναντι, απρόθυμα να ξεντυθούν, στέκονται περήφανα κι ακίνητα, σαν να συμπαρίστανται κι αυτά στο μελαγχολικό περιβάλλον.
Το φθινοπωρινό σκηνικό, μοιάζει παρείσακτο, στη δίνη της πολιτικής σήψης, που στροβιλίζει πληγές, στη χοάνη του φόβου, της απόγνωσης και της ανασφάλειας, που βιώνουμε, ιδίως τον τελευταίο καιρό .
Οι ύαινες της παραπληροφόρησης, με διεφθαρμένα λαρύγγια, σε αγέλες συμφερόντων, διαλαλούν τη πραμάτεια τους,
μέσ' από προκαθορισμένες διαδρομές κι επί παραγγελία "μενού".
Οσμίστηκαν αφρούρητο γεύμα απ' το μόχθο της αξιοπρέπειας.
Δόσεις τρόμου, με μικρές μπουκιές κόλαση, πασπαλισμένες με κόκκους πανικού.
Οι ώρες αλυσοδένουν υποχρεώσεις
κι αφαιμάσσουν τη σοδειά της σκέψης.
Το βλέμμα οδύρεται, η σιωπή βοά, ο νους ζυγιάζει αντοχές, η ψυχή παλεύει, η θέληση δυναμώνει, η ελπίδα φωτίζει, αλλά ως πότε?
Τι να περιμένει κανείς από πολιτικές μούμιες,
που ενώ η πατρίδα ψυχορραγεί, κι η κοινωνία ασφυκτιά με το λαοκτόνο πρόγραμμα τους
ποζάρουν ακόμα σαν προστάτες
υπερασπίζοντας αδιέξοδα στηρίγματα.
Όσο η απάθεια μας ριζώνει, η δράση γίνεται θυσία στη ποδιά της αμβλύνοιας τους! <by κoko>
(* Αμβλύνοια: μερική ή ολική νοητική ανικανότητα)
ενταξει... συγκλονιστικο.... δεν εχω λογια...
ΑπάντησηΔιαγραφήδιαβαζοντας την αρχη ηξερα πως θα με καθηλωνε, απο τη μεση και μετα ομως απογειωσες το κειμενο!!!! ηταν υπεροχο το συναισθημα που ελαβα απο σενα! συγχαρητηρια!
και μου αρεσε που εξηγησες και τη λεξη αμβλύνοια, για να ειμαι ειλικρινης δε την ηξερα. θα σε ρωτουσα ομως. χιχιχι
φιλακιαααααα και καλο βραδυ να εχεις! εισαι υπεροχη!!!! <3
Καλημέρα Κική μου, σ´ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, αλλά η αγανάκτηση όταν ξεχειλίζει αντιδράς με όποιο τρόπο διαθέτει ο καθένας κι εγώ απλά εγραψα γι' αυτά που μας πνίγουν. Όσο για την αμβλύνοια Μου αρέσει να χρησιμοποιώ ελληνικές λέξεις, όμορφες στη γραφή και στον ήχο, αντίθετα με το νόημα τους π χ. Η νοητική ανικανότητα = αμβλύνοια ειδικά γι' αυτούς που εννοώ μη σου πω είναι και ήπια. Καλό Σαββατοκύριακο γλυκιά μου και να ξέρεις με ενδιαφέρει η γνώμη σου ειλικρινα! Τα φιλιά μου:))
ΔιαγραφήRespect Κατερίνα..............
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά γλυκά και σ' ευχαριστώ για αυτό το ανάγνωσμα...
Καλό βράδυ γλυκιά μου! :))
Καλημέρα, όλη μέρα!!! Να είσαι καλά γλυκό Πετροκόριτσο, σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, η γνώμη σου έχει βαρύτητα σε μένα! Να έχεις ένα όμορφο και γλυκό Σαββατοκύριακο!!! Φιλιά Πολλά :))
ΔιαγραφήΜακάρι να είχαν πολλοί την ευαισθησία της ματιάς σου απέναντι στις τραγικές καταστάσεις που ζούμε !
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπάθεια είναι άραγε ή συνήθεια στο κακό ; Έχω κι εγώ τα ερωτηματικά μου...
Τα φιλιά μου Κατερίνα
χάρηκα πολύ που διάβασα κάτι τόσο όμορφο!
Καλό σου βράδυ και καλό Σαββατοκύριακο.
Κι εγώ να συμπληρώσω γλυκιά Levina, συνηθίσαμε στην απάθεια, δυστυχώς αυτό είναι το κακό! Πολύ εύστοχος ο προβληματισμός σου. Σ' ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο και την επίσκεψη σου. Να έχεις ένα όμορφο και τρυφερό Σαββατοκύριακο!!! Φιλάκια:))
ΔιαγραφήΠροσυπογράφω το καταπληκτικό σου κείμενο και σου στέλνω την αγάπη και τον θαυμασμό μου για τη δυνατή φωνή που υψώνεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο με ΤΙΜΑ η γνώμη σου Μαρία μου και κυρίως η προσυπογραφή σου, να ΄ξερες ! Σ' ευχαριστώ από καρδιάς και μακάρι οι φωνές μας να ενεργοποιήσουν συνειδήσεις, λέω τώρα εγώ. Αν αρνηθούμε τον φόβο, ίσως καταλάβουμε το πόσο μεθοδικά μας εμφυτεύουν ενοχές και σπέρνουν ανασφάλεια στην ήδη απελπισμένη καθημερινότητα μας, ώστε να ζαρώσουμε στο καβούκι μας και να χειμάζουν τη ζωή μας, ανενόχλητοι! Σ' ευχαριστώ για την επίσκεψη και σου εύχομαι Καλό Σαββατοκύριακο!!!
ΔιαγραφήΥποκλίνομαι στο κείμενό σου! Μου αρέσει που μέσα σε ένα σχετικά μικρό κείμενο, θίγεις τόσο σημαντικά ζητήματα, σε θαυμάζω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό βράδυ και εύχομαι ένα όμορφο σαββατοκύριακο!! Φιλάκια!
Γλυκό μου palomaki, σ' ευχαριστώ πολύ για τα όμορφα σχόλια σου και χαίρομαι που βρήκες το κείμενο μου ενδιαφέρον! Νοιώθω ότι δεν μας αφήνουν ν' απολαύσουμε τίποτα πια, ούτε ένα απλό φθινοπωρινό πρωινό. Μας έχουν φορτώσει μόνο υποχρεώσεις και στην τελική τρέχουμε μόνο γι' αυτές. Έτσι κι εγώ βρίσκω διέξοδο πότε στο γράψιμο, πότε στο διάβασμα και φυσικά βόλτα σε αγαπημένα μου blogs όσο το επιτρέπει ο χρόνος μου. Να είσαι καλά γλυκιά μου, να έχεις ένα χαρούμενο Σαββατόβραδο και μια υπέροχη Κυριακή!
ΔιαγραφήΦιλάκια πολλά !:))
Admirable amiga, con qué acierto se desliza tu pluma. Me encantó leerte, un beso.
ΑπάντησηΔιαγραφήGracias amiga! ¡Qué tenga un buen fin de semana! un beso :) !
ΔιαγραφήMυριάδες εικόνες ξεπηδούν από το κείμενό σου και μαζί με τα συναισθήματα που μας μεταφέρεις και μεταδίδεις κάνουν ένα σπουδαίο γραπτό............εκρηκτικό, σαν την αγανάκτησή σου αλλά με θετική χροιά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμμερίζομαι και τις σκέψεις σου και τα συναισθήματά σου............''..μικρές μπουκιές κόλαση, πασπαλισμένες με κόκκους πανικού'', αυτό ακριβώς ζούμε.
Είμαστε απαθείς άραγε;;; Ή δε βλέπουμε διέξοδο;;;;;;;
Καλή σου μέρα!!
Άννα μου, τι όμορφα σχόλια μου έγραψες!!! Σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια και νοιώθω περήφανη που έχουμε κοινές σκέψεις, συναισθήματα κι ανησυχίες! Απαθείς, γιατί περιμένουμε κάτι, που θα κάνουν άλλοι για μας, αλλά χωρίς εμάς??? δεν ξέρω. Όσο για το αδιέξοδο, νομίζω ότι αυτό είναι ένα κίνητρο να προβληματιστούμε και να δράσουμε, αλλά πως? με ποιόν? πότε??? Είναι μέγα θέμα....! Να έχεις ένα όμορφο βραδάκι και μια σπουδαία Κυριακή!!! Φιλιά πολλά!!!
ΔιαγραφήΥπέροχο κείμενο, Κατερίνα! Υποκλίνομαι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό Σ/Κ να έχεις!
Να είσαι καλά Έλλη μου, σ' ευχαριστώ για το ευγενικό σου σχόλιο και την επίσκεψη σου εδώ.
ΔιαγραφήΔεν μου αρέσει να υποτιμούν τη νοημοσύνη μου κι έτσι κατέγραψα την αγανάκτηση μου.
Εύχομαι να έχεις ένα χαρούμενο βράδυ και μια όμορφη και γλυκιά Κυριακή!!! Φιλάκια πολλά!:))
Καταπληκτικό κείμενο Κατερίνα μου! Η επιλογή των λέξεων σου εξαιρετική, έχουν το βάρος που χρειάζονται για να διαμαρτυρηθούν και να ουρλιάξουν για την απάθεια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι καναπέδες ήταν χρήσιμη κατασκευή μέχρι που απλώθηκε η απαραξία των Ελλήνων πάνω τους!
Ζητείται ελπίς!
Τα φιλιά μου!
Η αλήθεια είναι ότι είχα "φορτώσει" με πολλά, τον τελευταίο καιρό, όπως όλοι μας άλλωστε και μου βγήκε λίγο βαρύ σαν κείμενο. Όμως έτσι νοιώθω πραγματικά. Με κάνει να νοιώθω πολύ υπερήφανη η γνώμη σου, και σ' ευχαριστώ ιδιαίτερα!!! Το σχόλιο σου με τους καναπέδες, καλά σφάζει... Τι θα γίνει μ' αυτό τον χαλαρό κι αμνήμονα λαό, ΔΕΝ ξέρω, προβληματίζομαι, όπως το είπες: Ζητείται Ελπίς!
ΔιαγραφήΣου εύχομαι γλυκιά μου, ένα χαρούμενο απόγευμα με γλυκά φιλιά!:))♥
Καλημέρα Κατερίνα μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχεις προσκληθεί να παίξεις τα τρία φετίχ
http://princess-airis.blogspot.gr/2013/10/blog-post_6.html
Φιλάκια!
Καλησπέρα θα σου πω Αριστέα, καθ' ότι απόγευμα και να σ' ευχαριστήσω για την πρόσκληση.
ΔιαγραφήΠέρασα βιαστικά να σ' αφήσω σχόλιο για το καρνάγιο (υπέροχο κείμενο !!!). Το σημερινό σου δεν το διάβασα ακόμα αλλά πάω αμέσως για να συμμετέχω κιόλας! Τα φιλιά μου:))
Είσαι μία αληθινή μαγισσούλα του λόγου! Χρησιμοποιείς υπέροχες λέξεις και τις συνδέεις με έναν τρόπο μοναδικό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι εκφράσεις σου ήταν ό,τι έπρεπε για να διαμαρτυρηθείς για την απραξία... Πόσο ακόμα φορτωμένοι θα είμαστε με όλα αυτά;
Ουφφ.....
Καλή εβδομάδα γλυκιά μου!!!! Πολλά φιλάκια!!!!!
(Πάω να δω και τις προηγούμενες αναρτήσεις..)
Γλυκό μου angelaki, αντί να χαρούμε τα όμορφα της κάθε μέρας, στραγγαλίζουν την όποια αισιοδοξία μας έχει απομείνει και τα είχα πάρει άγρια. Γι' αυτό κιόλας φόρτωσα τόσο πολύ το κείμενο μου και κούρασε λίγο.
ΔιαγραφήΑς ελπίσουμε πως κάτι θα γίνει στο τέλος. Μου δίνει μεγάλη χαρά η παρουσία σου εδώ και νοιώθω ότι είσαι σε πολύ καλή διάθεση! Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και σου εύχομαι Αναστασία μου να έχεις μια όμορφη και χαρούμενη εβδομάδα! Φιλιά πολλά:))
Κατερίνα μου, είσαι ένας χείμαρος!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω πως είμαστε πολλοί που έχουμε τους ίδιους προβληματισμούς.
Πιστεύω πως μόνο όταν οι απελπισμένοι γίνουν περισσότεροι από τους ευέλπιδες θα υπάρχει ελπίδα!
Να είσαι καλά! Την καλημέρα μου!
:)
Μακάρι hana μου, μακάρι! Είμαστε πολλοί οι προβληματισμένοι - αγανακτισμένοι, αλλά δεν είμαστε τόσοι, όσοι χρειάζονται για μια ελπιδοφόρα προοπτική! Θα δούμε, θα φανεί στον ορίζοντα! Σ' ευχαριστώ για τα όμορφα που έγραψες και που πέρασες κι από το χώρο μου! Να είσαι καλά και να έχεις μια γλυκιά κι ανάλαφρη εβδομάδα! Φιλάκια πολλά:))
ΔιαγραφήΚαλησπέρα Κατερινάκι μου..εγώ απλά νιώθω πολύ περήφανη για σένα και που είσαι φίλη μου..η μαχητική σου πένα δίνει γροθιά στον εφησυχασμό και στην απραξία των καιρών..το κείμενό σου μαχητικά αιχμηρό βάζει σε τάξη ορισμένα πραγματα που είναι στο πίσω μέρος του μυαλού..η νοητική υστέρηση και ανικανότητα οπως ακριβώς το τοποθετείς ας μας βάλει σε προβληματισμό..το θέμα είναι το πως το που και το πότε ακριβώς..σάυτη τη χώρα???που δεν θέλουν κάποιοι ούτε να υπάρχει στον χάρτη??γιαυτή τη χώρα που αιμορραγεί??γιαυτήν τη χώρα που την κυκλώνει μόνο αθλιότητα..δεν ξέρω είμαι προβληματισμένη οργισμένη και στενοχωρημένη..και αυτό που με στενοχωρεί περισσότερο είναι ο εφησυχασμός..εκεί εγώ θέτω προς προβληματισμό το δικό μου ''γιατί''..αυτές τις μέρες βλέπω αρκετή ανησυχία στους φίλους για τα τρέχοντα-όπως κι εσύ-και αν μη τι άλλο αυτό είναι παρήγορο..συγχαρητήρια!!Εξαιρετικό..φιλάκια πολλά και αγκαλίτσα απο μένα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαιτούλα μου χαίρομαι που ήρθες, με συγκίνησαν πολύ τα λόγια σου, οι κοινές σκέψεις κι ανησυχίες μας αναπτύσουν μια σπουδαία δυναμική στη σχέση φιλίας μας! Πράγματι όσο περνάει ο καιρός γίνεται πιο δύσκολη η κατάσταση, αντί να βλέπουμε κάποιο φως αιςιοδοξίας δεν υπάρχει ούτε σπίθα ελπίδας πιά. Το λέω με πόνο ψυχής αλλά βιώνουμε άγριες καταστάσεις. Αυτό που με τρελαίνει είναι η απάθεια κι ο εφησυχασμός που λες κι εσύ Καιτούλα μου, όλων, ιθυνόντων και παθούντων. Είμαστε πολλοί αυτοί που ανησυχούμε, αλλά απο κει και πέρα δε βρίσκουμε διέξοδο, δε βλέπουμε λύση, δε γίνεται τίποτα. Είμαστε στο σημείο "0" zero! Τέλος πάντων ας φανούμε δυνατοί ν' αντέξουμε τα χειρότερα μη ραγήσουμε και την υγεία μας. Σου εύχομαι καλό βράδυ! Σε φιλώ με αγκαλιά ζεστή :))
ΔιαγραφήΔεν σου είχα έρθει νωρίτερα..είχα τρεξίματα με την υγεία της μητέρας μου και δουλειά..τώρα ήρθα σε κάποια ισορροπία..
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπημένη μου Καίτη. είσαι τόσο γλυκιά κι ευγενική, νοιώθω πραγματικά την αγάπη της φιλίας σου και με συγκινείς πραγματικά! Εύχομαι περαστικά στη μανούλα σου και όλα να πάνε καλύτερα! Καταλαβαίνω τους περιορισμένους χρόνους που έχουμε και μην το σκέφτεσαι καθόλου αν αργείς να περάσεις απο μένα. Κι εγώ δουλεύω μέχρι αργά και με την οικογένεια δεν έχω καθόλου καιρό, αλλά μου αρέσει η επικοινωνία με κάποιους blogoφίλους πολύ αξιόλογους, όπως είσαι εσυ γλυκιά μου Καίτη!!! Καλό βράδυ και πολλά φιλιά!!!
Διαγραφή"Η ματιά μου αγναντεύει, τις σταγόνες βροχής"...
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπάρχει ελπίδα στις σταγόνες της βροχής.Σε κάθε , σταγόνα υπάρχει η ελπίδα της αναγέννησης.Κάθε μία έχει έναν σκοπό.Ακόμα κι αν δεν το ξέρουν.Νομίζω πως κι εμείς μπορούμε να νιώσουμε έτσι...αρκεί τα μάτια να ακολουθούν την πορεία του υγιούς Νου, αμόλυντα!!!
Συγκλονισμένη, από το κείμενό σου Κατερίνα μου.
Φιλιά, και ένα καλό βράδυ σου εύχομαι.
Μα πόσο θαυμάζω την αντίληψη και την πένα σου γλυκιά μου Xibalba!!! Υποκλίνομαι ! το εννοώ απόλυτα!
Διαγραφή... του υγιούς Νου αμόλυντα! Μα πόσα λένε αυτές οι λέξεις σου, μακάρι να μη χαθεί σταγόνα απ' τον σπόρο της ελπίδας, κυρίως από τους νέους ηλικιακά, ψυχικά, νοητικά !!! Σ' ευχαριστώ για το σχόλιο και την άποψη σου, έχει ιδιαίτερη χροιά δύναμης για μένα! Να είσαι καλά και να έχεις ένα όμορφο, γλυκό βραδάκι!!!
Φιλιά πολλά:)