...τα βαφτισμένα "πρέπει"
Στη ζωή μας, καθημερινά
στοιβάζονται τα "πρέπει" που ταλαιπωρούν τον ψυχισμό μας, ακυρώνουν προοπτικές, συμβιβάζουν τα θέλω και τις επιθυμίες μας. Πόσες φορές, είναι εκείνα, που προκαθορίζουν συμπεριφορές, παγιδεύουν και παραμορφώνουν το γνήσιο και το αληθινό?
Κι όσο είμαστε απαίδευτοι ως προς τη διαχείριση αυτής της νοοτροπίας, τόσο καταπιέζουν τον αυθορμητισμό μας, γκρεμίζουν τον κόσμο μας κι απωθούν το θάρρος μας.
Νοιώθουμε έξω από τη δική μας ζωή!
Αυτά τα "βαφτισμένα πρέπει" τα δεσμευτικά, τα προσηλωμένα, τα φιλόδοξα, τα κοινωνικά, που ακρωτηριάζουν τη νιότη της σκέψης και του λόγου, που καταπατούν το γόνιμο χώμα της ψυχής και της ελευθερίας μας, χρειάζεται με ώριμα κριτήρια να τ' ανιχνεύσουμε
και να βρούμε εκείνες τις ισορροπίες που θα μας απαλλάξει από αυτά, χωρίς συγκρούσεις.
Με πειθώ αυτοπροσδιορισμού να κάνουμε νέα πρόταση ζωής. Με ασυμβίβαστη οπτική, ν' απελευθερώσουμε τις κρύπτες "παραδοχής" και με προσήλωση στο στόχο των "θέλω" κι όχι των "πρέπει" να προωθήσουμε ποιότητα στη διαδρομή μας κι ανεξαρτησία στο μυαλό στη ψυχή, στη ζωή μας! <by koko>
μα ποσες αληθεια κρυβει μεσα αυτο το κειμενο για τα βαφτισμενα πρεπει!
ΑπάντησηΔιαγραφήεξαισιο! συγχαρητηρια! μεσα απο τη καρδια μου!
καλο σου βραδυ! <3
Χαίρομαι που μ' επισκέπτεσαι γλυιά μου Κική και το σχόλιο σου έχει ιδιάτερη αξία, διότι έχεις μεγάλο ταλέντο γραφής και σκέψης. Σ' ευχαριστώ και σου εύχομαι να κυριαρχούν μόνο τα "ΘΕΛΩ" σου στη διαδρομή της καθημερινότητας σου!!! Τα φιλιά μου :))
ΔιαγραφήCuánta verdad, gracias por compartir tus pensamientos, un abrazo.
ΑπάντησηΔιαγραφήUsted es muy amable y gracias por tus amables palabras.
Διαγραφήun abrazo
Προσωπικά μεγάλωσα με το πρέπει... Με κυνηγάει και τώρα βλέπω πως έχω συμβιβαστεί και με τρομάζει κάτι διαφορετικό από το πρέπει... Και φυσικά είναι το πρέπει που επιβάλουν άλλοι... Και αν πας να ξεφύγεις λίγο, να οι τσακωμοί και οι διαμάχες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜακάρι να μπορούσαμε ελεύθερα να ακολουθούμε μόνο τα θέλω!
Σε φιλώ!
Όλοι λίγο ως πολύ έχουμε συμβιβαστεί Rylaki μου κατά διαστήματα. Δεν είναι εύκολο ν' αποδεχτούν την ελευθερία της γνώμης μας. Ας προσπαθήσουμε όσο μπορούμε να τα περιορίσουμε τουλαχιστον. Εύχομαι γλυκό μου κοριτσάκι να πολλαπλασιάσεις τα "θέλω" σου ήρεμα και ψύχραιμα, αλλά με επιμονή! Φιλάκια πολλά και σ' ευχαριστώ για το σχόλιο και την επίσκεψη σου στο "σπιτακι" μου!!! Καλό βραδάκι! Τα φιλιά μου:))
ΔιαγραφήΓκουχου γκουχου ! Εδώ με πιάνεις αδιάβαστη...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕννοώ ότι έχω δρόμο! Βάζω μόνη μου πολλά πρέπει στη ζωή μου αλλά αρνούμαι τα πρέπει των άλλων γιατί αλλιώς θα έπρεπε να φουντάρω!
Δεν παραπονούμαι ως τώρα ...έμαθα να συμβιώνω μαζί τους!
Ίσως γιατί κάποιες στιγμές τα αγνοώ και πετάω...
Φιλάκια πολλά Κατερίνα μου!
Μα πόσο μου αρέσει ο αυθορμιτισμός σου, γλυκό μου κορίτσι δεν περιγράφεται!!!
ΔιαγραφήΧαίρομαι που έχεις βρει τις ισορροπίες και ειδικά το τελευταίο που λες.. . τα αγνοώ και πετάω,
είναι ό,τι πιο υγιές για την ψυχική μας ευφορία! Εύχομαι μια Παρασκευή γεμάτη ομορφιά και χαμόγελα!
Τα φιλιά μου με μια μεγάλη αγκαλιά:))
ΤΟ ΄΄ΠΡΕΠΕΙ΄΄ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΟ . ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΛΩ ΜΑΣ .
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΑ "" ΠΡΕΠΕΙ ΄΄ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΑ ΕΛΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΧΡΥΣΗ ΤΟΜΗ ΓΙΑ ΕΜΑΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ . ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ ΤΟ ΙΔΑΝΙΚΟ . ΤΑ ΄΄ ΠΡΕΠΕΙ'' ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΑΔΙΑΜΑΡΤΗΡΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΚΑΤΑΠΙΕΣΗ. ΑΣ ΜΗΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΥΠΟ..
Συμφωνώ, ανώνυμε, οτι είναι υποκειμενικά για τον καθένα, αλλά έχοντας βρει κάποιες ισορροπίες,
Διαγραφήθα διευκολύνουν την καθημερινότητα μας.
Χαίρομαι που μοιράστηκες την άποψη σου εδώ, ξέρεις ότι μ' ενδιαφέρει ιδιαίτερα!!!
Να έχεις μια σπουδαία Παρασκευή!!! Φιλιά πολλά... ανώνυμε... :))
περσυ αυτα τα πρεπει μου ειχαν στοιχειωσει το δρομο κ ισως εχασα κατι πολυ σημαντικο επειδη τα ακολουθησα. αυτη η αιωνια παλη των πρεπει με τα θελω, εχει πολλα θυματα τελικα!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλο απογευμα :)
Σε καλωσορίζω Φανή στο χώρο μου κι ελπίζω να ανταλλάσσουμε συχνά πυκνά απόψεις, όσο μας το επιτρέπει ο χρόνος βέβαια. Πολύ σωστά το έθεσες, ότι τα πρέπει με τα θέλω έχει πολλά θύματα τελικά!
ΔιαγραφήΔεν έχουμε πάντα τη δύναμη να μη συμβιβαζόμαστε, αλλά ας το προσπαθήσουμε.
Κι εγώ με κάποια θέλω μοιράζομαι τα πρέπει, σε άλλα ενδίδω, σε άλλα αδιαφορώ. Να είσαι πάντα καλά και
σου εύχομαι ένα όμορφο και γλυκό Σαββατοκύριακο! Φιλιά πολλά:))
Αυτό για την πρόταση ζωής πολύ μου άρεσε Κατερινάκι μου!! Ελπιδοφόρο! :))
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν και, είμαι από τους ανθρώπους που δεν πολύ ακολουθώ τα "πρέπει" των άλλων που μου επιβάλλονται..
Φιλάκια! Καλό απογευματάκι!
Πόσες φορές νοιώθουμε την ανάγκη ν' αναθεωρήσουμε πράγματα και καταστάσεις κι αυτό ...πρόταση ζωής είναι palomita μου γλυκιά. Έχεις πολύ ωραίο θέμα, σε διάβασα και θα ξαναπεράσω για σχόλιο, διότι ο χρόνος είναι κακός μαζί μου, ως συνήθως. Σ' ευχαριστώ για την επίσκεψη και σου εύχομαι ένα χαρούμενο κι απολαυστικό Σαββατοκύριακο!!! Φιλάκια πολλά:))♥
ΔιαγραφήΤα "πρέπει" των άλλων δεν τα πολυσυμπαθώ, αισθάνομαι πως με φυλακίζουν. Η λέξη από μόνη της πέφτει σαν μαχαιριά, όταν σου τη λένε..."πρέπει να είσαι έτσι, πρέπει να κάνεις αυτό ή εκείνο".
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό δε σημαίνει πως δεν έχω τα δικά μου πρέπει, ή πως δεν θέτω όρια στον εαυτό μου!
Δίνω όμως σημασία και στα "θέλω" μου...
Φιλιά!
Έχεις απόλυτο δίκιο για τα πρέπει των άλλων στη ζωή μας. Αυτό λέω κι εγώ Έλλη μου,να περιορίσουμε αυτά που μας επιβάλλουν τρίτα πρόσωπα. Όσο για τα θέλω μας, φυσικά κι ακολουθούμε κάποια πρέπει, φτάνει να είναι επιλογή μας. Χαίρομαι που συμφωνούμε! Να έχεις ένα όμορφο Σαββατοκύριακο! Φιλιά πολλά:))
ΔιαγραφήΤην πρεπολογία την έχω βάλει προ καιρού στην άκρη. Κρατάω μόνο όσα "πρέπει" χωράνε στο αξιακό μου σύστημα. Κι ας πλήρωσα το τίμημα, τουλάχιστον δεν έχω ληξιπρόθεσμες οφειλές στον εαυτό μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατερίνα μου ταυτίζομαι απόλυτα μαζί σου. Και χαίρομαι που μας το υπενθύμισες σε μια πολύ κρίσιμη περίοδο. Που κάποιοι, έχουν εντέχνως αναγάγει τα στοιχειώδη "θέλω" μας, σε απειθαρχία. Βολεύει ένας ενοχικός λαός που νιώθει ότι αυτός φταίει για την κατάντια του!...
Μακριά το πήγα, το ξέρω... Μοιραία, έφτασε ως εκεί η σκέψη μου.
Σε φιλώ!
Μαρία μου, χαίρομαι που κρατάς από την ..."πρεπολογία" μόνο όσα εσύ επιλέγεις. Μια προσωπικότητα σαν τη δική σου, δεν θα το επέτρεπε άλλωστε. Κάπως έτσι σ' έχω σκιαγραφήσει, σαν χαρακτήρα, από τα γραφόμενα και τα σχόλια σου στην blogo-σφαιρα. Οι ενοχές που εμφυτεύουν στον ταλαίπωρο λαό, όπως σωστά αναφέρεις, αντί να οπλίζουν δυναμικά, έστω κάποια αντίσταση του, παραμένει άπραγος, κερωμένος στον "καναπέ" του, από φόβο κι ανασφάλεια? ίσως. Βλέπεις δεν το πήγες εσύ γλυκιά μου μακριά, αυτοί μας πάνε στον ... καιάδα, να το πω κομψά... Να έχεις ένα γλυκό Σαββατοκύριακο! Φιλιά πολλά :))
ΔιαγραφήΚατερινα μου γεια σου ερχομαι απο της Basilikis και να σου εγω βαζω αρκετα πρεπει απο μονη μου , ειναι στη φυση μου αυτο και πολλες φορες τα καταφερνω αλλοτε βασανιζομαι λιγο αλλα ειναι δικα μου πρεπει ετσι λειτουργω , τους αλλους εμαθα με τον καιρο να τους αγνοω αλλα μου πηρε πολυ χρονο , ωραια αναρτηση, πολλα φιλιά Μαιρη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε καλωσορίζω Μαρία με χαρά κι ελπίζω να ταξιδέψουμε στην blogo-σφαιρα με ούριο άνεμο!!!
ΔιαγραφήΠολύ καλά κάνεις και αγνοείς τα πρέπει των άλλων, αυτό δείχνει δύναμη και ανεξαρτησία!
Ευχαριστώ για την επίσκεψη και τα καλά σου λόγια!!!
Να είσαι καλά και να έχεις ένα υπέροχο βραδάκι! Φιλάκια πολλά!:)
Πρέπει και θέλω είναι μια πολύ λεπτή ισορροπία που για να πετύχει
ΑπάντησηΔιαγραφήπρέπει να είναι το άτομο πρώτα απ' όλα ισορροπημένο.
Δεν θέλω να φανταστώ έναν κόσμο μόνο με πρέπει ή μόνο με θέλω.
Όλα έχουν την αξία τους όταν το μέτρο τα ορίζει.
Έχεις δίκιο Φλώρα μου κι εγώ αυτή την ισορροπία μίλησα.
ΔιαγραφήΕυχαριστώ που πέρασες, να είσαι καλά και σου εύχομαι ένα όμορφο βράδυ! Φιλάκια Πολλά:))
Κάποια στιγμή είναι καλό να πούμε "Πρέπει να κάνω αυτό επειδή το θέλω" αλλιώς τα "πρέπει" θα γίνουν το φρένο των "θέλω" μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή εβδομάδα!
Σε αυτές τις ισορροπίες αναφέρομαι κι εγώ Ελένη μου! Τα πρέπει μας να είναι δική μας επιλογή, φυσικά στο μέτρο που μπορεί ο καθένας μας βέβαια! Να είσαι καλά και σου εύχομαι να έχεις μια καλή και χαρούμενη εβδομάδα!!! Φιλιά πολλά :))
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα με τρόμαζε μια ζωή χωρίς "πρέπει"... Δυστυχώς ή ευτυχώς, κάνω πάντα αυτό που "πρέπει", όχι μόνο για εμένα, αλλά και για τους άλλους, γιατί είναι κιόλας συνήθως αυτό που καθησυχάζει τη συνείδησή μου... Δε μου αρέσουν τα ανεξέλεγκτα, και οι έκκρυθμες καταστάσεις όπου ο καθένας κάνει ό,τι του έρθει επειδή "έτσι" "νιώθει"...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά και πάλι, δεν ξέρω.... :-/'
Αυτό λέω κι εγώ, γλυκό μου angelaki, αν το "πρέπει" το δικό σου είναι συμβατό με το θέλω, την επιλογή και τη συνείδηση σου, τότε έχεις βρει τον ιδανικό συνδυασμό. Είσαι συνεσταλμένο παιδί με πολύ καλές αρχές και ηθικές αξίες! Το ανεξέλεγκτο θέλω, σίγουρα είναι εγωιστικό, ίσως και αγενές καμιά φορά. Για τα "πρέπει" των τρίτων όμως χρειάζονται ισορροπίες για να νοιώθουμε άνετοι, ανεξάρτητοι κι όχι καταπιεσμένοι. Να είσαι πάντα καλά και να έχεις μια όμορφη και ισορροπημένη εβδομάδα!!! Φιλάκια πολλά:))
Διαγραφή"Επιλέγω να είμαι Α-προσάρμοστη σε κάθε κοινωνία, που με τους κανόνες της θα με φέρει σε αντίθεση με την συνείδησή μου."... έτσι θέλω να ζω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα μου "βάπτισαν" το θέλω...
Κι έκανα το πρέπει "ανάγκη".
Καλό σου βράδυ, φίλη μου.
Πολύ σωστή σε βρίσκω καλή μου Χριστίνα και πολύ εύστοχες οι σκέψεις σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύχομαι να αισθάνεσαι πάντα καλά με τις επιλογές σου! Καλή σου μέρα με φιλιά :))