...δύναμη μου η αγάπη σου!

Μια μέρα δύσκολη η χθεσινή, με ασήκωτο άγχος 

πραγματικά. Από τη μια εγώ με τη διάθεση μου κατσουφιασμένη, προβληματισμένη και κουρασμένη κι από την άλλη εσύ καρδιά μου, με βλέμμα και λόγια τρυφερά, αισιόδοξα κι αγαπησιάρικα, που άγγιξαν τη ψυχή μου. 

Εκεί, σκόνταψαν το βάρος και η κόπωση, έγιναν ξαφνικά αόρατα. Πάντα είσαι εκεί καρδιά μου, δίπλα μου, να μ’ αγαπάς, να με φροντίζεις, να με προσέχεις, να υπάρχεις για μένα με μοναδικό τρόπο, χρόνια τώρα!!!  

Ο ήλιος, μόλις έφτανε να δύσει, με πήρες αγκαλιά και μου είπες: Έλα, αφήνουμε το χθες, ετοιμάσου, βάλε το χαμόγελο σου και πάμε ν’ αρχίσουμε τώρα, το δικό μας αύριο ! 

Για πότε άφησα την ασχήμια της ημέρας για πότε πέταξα την κακοκεφιά από πάνω μου για πότε αναπτερώθηκε η ψυχική μου διάθεση, ούτε που θυμάμαι, νομίζω με την ταχύτητα του κλείστρου μιας  φωτογραφικής μηχανής. 

Φόρεσα το χαμόγελό μου, πήραμε την αγάπη μας και ενθουσιασμένοι σαν “17φτάρικα” σχολιαρόπαιδα χέρι – χέρι προχωρούσαμε χαρούμενοι, ώσπου φτάσαμε σ’ ένα πανέμορφο υπαίθριο θεατράκι. 

Μέσα σ’ ένα καταπράσινο περιβάλλον, καθαρό, ήσυχο με καλή ακουστική απόδοση, 

μ’ ένα έργο του Ν. Γκόγκολ, που ήθελα να δω, αλλά που χρόνος... 

Μια από τις κορυφαίες κοινωνικές σάτιρες του παγκόσμιου δραματολογίου, με έξοχους ηθοποιούς που μας μετέδωσαν γέλιο, ξεγνοιασιά, διασκέδαση και... πολλά μηνύματα.  

Κι εκεί που φαινόταν πριν από κάποιες ώρες πως η μέρα μου θα συνέχιζε να ήταν χαμένη, στη θλίψη και την καταχνιά, την ανέτρεψες και δημιούργησες εσύ καρδιά μου, μια ατμόσφαιρα υπέροχη ποιητική, συναρπαστική !

Άφησες ν’ αναδυθεί το Σ’ Αγαπώ σου, άλλη μια φορά, έτσι όπως μόνο εσύ ξέρεις να προχωράμε στη ζωή: Μαζί, απλά κι υπέροχα ! Σ’ ευχαριστώ που υπάρχεις στη ζωή μου 

κι έτσι απλά θα σου πω: Σ’ αγαπώ με τη δύναμη και τα μάτια της ψυχής μου!

<by koko>