Σκέψου...

                "Τα σπασμένα φτερά χωράνε πιο εύκολα                   σε τυποποιημένα κουτιά"  Mikhail Turovsky 

Άρχισε η πασαρέλα

foto

της θρασύτατης άρχουσας τάξης, 
που μέσ' από τα διαπλεκόμενα "κασόνια" της ενημέρωσης, γλοιώδη στόματα και υποκριτικά φερέφωνα ανακυκλώνουν 

αλλοιωμένες αντιλήψεις και μηρυκάζουν το ανύπαρκτο success story, ενώ συνεχίζουν να σημαδεύουν τη ζωή σου με ψεύδη και με δόλο, 
κι εσύ, χουχουλιάζεις ατάραχος στο ανήλιαγο τίποτα!

Είναι η ώρα που σε θυμήθηκαν ξανά, για να ποτίσουν τη δική τους ελπίδα, είναι που σε χρειάζονται ξανά, 
για να καλύψουν τη δική τους πείνα, είναι που σε σκέφτονται ξανά, για 
να κερδίσουν τα δικά τους όνειρα, ενώ ταλαντεύουν τα σχοινιά του δικού σου τέλους, 

κι εσύ, παγιδεύεσαι στην υποκριτική τους συμπόνια κι αφήνεσαι στον επικίνδυνο οίκτο τους! 

Γίνεσαι θεατής στην στραγγισμένη σου ζωή! 

Foto

Το Βιοτικό σου επίπεδο είναι πληγή που αιμορραγεί κι αντί για γάζες κι αντισηπτικό, σε φροντίζουν με συσσίτια και με κουπόνια προσφοράς ματωμένα κι αυτά από απλήρωτα μεροκάματα. 

Η Υγεία διαλύεται από κακόβουλες 
κι ενέσιμες παρενέργειες κι αντί για φάρμακα κι εμβόλια σε θυσιάζουν με ύπουλα συμφέροντα και λάθη. 

Η Παιδεία απαξιώνεται κι αντί ισχυρής ενίσχυσης και υποστήριξη δημιουργικής και πνευματικής δυναμικής, την υποβιβάζουν με άγονα πνευματικά κι εκπαιδευτικά αδιέξοδα! 

Η Ανεργία είναι σταθερά επιδεινούμενη κατάσταση κι αντί για θέσεις εργασίας, 
σε απολύουν με συνεχή κι επιτεινόμενη σφοδρότητα κι αλαζονεία!

Η κοινωνική λεηλασία εξαπλώνεται, ακρωτηριάζει το πνεύμα 

και βυσσοδομεί την ψυχή σου! 

Γονιμοποιούν το φόβο για να τους υπακούς για να τους είσαι αφοσιωμένος, 

για να σε δεσμεύσουν πάλι, για να τους εμπιστευτείς ξανά, 

για να σ' εξουσιάζουν, για να τους ανήκεις, 

ναι, φτωχή μου κι ανελεύθερη ύπαρξη, εσύ!

Foto

Τα μαθαίνεις, τα βλέπεις, τα ξέρεις, τα διαβάζεις, τα νοιώθεις, τα βιώνεις, είσαι πληττόμενο θύμα, που σ' έχουν τσακίσει ηθικά, οικονομικά, προσωπικά κοινωνικά κι αργοπεθαίνεις, μόνος, ατάραχος, ίσα που κάτι ψελλίζεις, κάτι μουρμουρίζεις, αλλά η τοξική τους προπαγάνδα ήδη έχει αφήσει σημάδια σήψης πάνω σου κι εσύ απλώς, παραποιείς τη σιλικόνη της μοναξιάς σου και μουσκεύεις στην ήττα σου!

Δεν αντιστέκεσαι ούτε αντιδράς! 
Σ' έχουν πείσει οι... προστάτες πως 
ο βαλσαμωμένος μονόδρομος με τις βιτριολικές τους τακτικές και συμπεριφορές είναι η σωτήρια οδός κι ας είναι 
το πιο σκοτεινό κι αδιέξοδο τούνελ που τόσα χρόνια με την δυσπραγία τους, 
σ' έκαναν να το συνηθίσεις πια και να σου μοιάζει με δρόμο! 

Πάψε λοιπόν, να ξοδεύεις τον... βολεμένο σου θρήνο σαν ανεμοδείκτη γύρω απ'την αδύναμη φιγούρα σου και σκέψου πως θ' αντιδράσεις, 

σκέψου πως θα δράσεις, σκέψου με ποιο τρόπο θ' αντισταθείς 

στις άγνωρες προθέσεις και στις εφιαλτικές προοπτικές τους! 

Σπάσε τις αλυσίδες της "σκλαβιάς" σου και Σκέψου καλά, φτωχή μου ύπαρξη, 

διότι όπως είπε κι η Rosa Luxenbourg:

"Αυτοί που δεν κινούνται, δεν προσέχουν τις αλυσίδες τους"

♥ ◘ ♥ ◘ ♥

Με λίγο θάρρος όλα γίνονται! Να είστε όλοι καλά φίλοι μου! <by koko>