Η κλεψύδρα της ελπίδας

...η κλεψύδρα της ελπίδας

Posted by Artfully Musing 

Ήθελα σήμερα να γράψω για κάτι άλλο, όμως το σεισμικό βουητό της πλατείας από συνθήματα και ιαχές ανάμικτες, βραχνές, από απελπισία, πίκρα κι απογοήτευση εργαζομένων διαφόρων κλάδων, μου άλλαξαν τη σκέψη και τη διάθεση. Τα πανό και τα πλακάτ στριμωγμένα σ' ένα πολύχρωμο παζλ, σε ρόλο ενημερωτικό επιδεικνύουν με γενναιότητα θα έλεγα, δύσπεπτα μηνύματα, που δεν έκρυβαν την έξαρση οργής με συσσωρευμένο πόνο, κόντρα στην μονόπλευρη ανεκτικότητα και στην ετοιμότητα θυσίας, που τα μνημόνια έχουν θέσει ως προαπαιτούμενο τον αφανισμό εργασίας και δικαιωμάτων. 
Η πολιτική βούληση ανεπαρκής και ψυχρή, δίνει άλλοθι στην οικονομική ασφυξία για να αποσιωπήσει ένοχες υπογραφές χωρίς ψήγματα αξιοπρέπειας, παράλληλα προστατεύει την ευημερία των αριθμών με κακέκτυπες πολιτικές και φαιδρές συμπεριφορές.
Βλέπεις μελαγχολικά βλέμματα, βλοσυρά πρόσωπα και κουρασμένα που προσπαθούν να επιβάλλουν με τη δύναμη εικόνας και φωνής τα κεκτημένα τους. Ποιος έχει δίκιο, ποιος έχει άδικο μέσα στο πλήθος δεν ξέρω. Είναι ένα θέμα πολυσύνθετο και πολύπλευρο, νιώθεις όμως  το ανθρώπινο δικαίωμα να στριμώχνει τις ωδίνες του σε μια κλεψύδρα ελπίδας. 
Σκέψεις και σιωπές ουρλιάζουν, μοιράζονται το πυροφάνι του πόνου, του κόπου και τη βοή του ανέλπιστου. Ίσως, ίσως ν' ακουστεί  ο λυγμός της ανάσας, ο αχός απ' τις νοτισμένες με πίκρα ψυχές, ίσως...  <by koko>  
Η ΦΩΤΟ ΑΝΗΚΕΙ: http://artfullymusing.blogspot.gr/2011/02/three-muses-challange_22.html#links