Πόσοι ακόμα . . .

Όλοι διαβάζουμε συχνά πυκνά την είδηση ότι κάποιος έβαλε τέλος στην ζωή του, κυρίως για οικονομικούς λόγους. 
Όμως αυτοί οι άνθρωποι έφθασαν τους 3.500, δηλαδή μια ολόκληρη κωμόπολη !!! Δυστυχώς κανένας από τους πραγματικά υπεύθυνους που έφεραν τη χώρα σ' αυτό το χάλι και τους πολίτες σ' αυτή την απόγνωση, δεν ενδιαφέρεται να διορθωθεί η δραματικά αυξανόμενη πρόθεση αυτόχειρων, που παίρνει επιδημικές διαστάσεις. 
Στον βωμό του Φονταμενταλισμού από τους  κερδοσκόπους των αγορών και την ελίτ του eurogroup, στα βρώμικα χνώτα των μνημονιακών κυβερνήσεων του τόπου που προωθούν έναν αυθαίρετο διαχωρισμό των ανθρώπων, επιβάλλουν ανήθικα δεινή υποτίμηση της ζωής τους κι επιχειρούν ανερυθρίαστα την πλήρη ψυχική εξουθένωση τους. Έχουν δημιουργήσει έναν Συνασπισμό, αυταρχισμού, εκφασισμού, εκφοβισμού, τρομοκρατικού χάους και όχι μόνο. Κάποιοι όμως από τους συνανθρώπους μας δεν έχουν την ίδια δύναμη αγωνιστικής προσπάθειας, δεν έχουν την ψυχραιμία  ν' αξιοποιήσουν όλες τις μορφές της πάλης, ούτε ν' αναχαιτίσουν το "αυτοφλεγόμενο" τρενάκι του φόβου στην επερχόμενη ανεργία και φτώχεια. 
Μπροστά από τα φυλακισμένα τους όνειρα, τις οικονομικές τους θυσίες, τα βιωματικά τους διλήμματα, οι απελπισμένες κραυγές τους σ' ένα κράτος που απουσιάζει και κωφεύει, αλλά πιέζει, καταπιέζει και υποτάσσει, χωρίς μια χαραμάδα φως ελπίδας, απονενοημένα τελικά σκεπάζονται με τον μανδύα του θανάτου.
Γιατί να προκαλεί τόσο πόνο σ' εμάς αυτή η είδηση όποτε τη διαβάζουμε και οι υπαίτιοι να αδιαφορούν ?   Κατερίνα Κ.